Handling the Undead – Håndtering av udøde (2024)

Regie: Thea Hvistendahl | 98 minuten | drama, horror | Acteurs: Bjørn Sundquist, Renate Reinsve, Dennis Østry Ruud, Bente Børsum, Olga Damani, Anders Danielsen Lie, Bahar Pars, Inesa Dauksta, Kian Hansen, Jan Hrynkiewicz, Hedda Munthe, Anders Dybwad, Denise Trankalis, Emma Damskau, John Ajvide Lindqvist, Andreas Cappelen

In het duister sfeervolle ‘Handling the Undead’ testen zombies sleepvoetend onvoorwaardelijke liefde. Verontrustend mooi afgeschilderd tegen het kalme Noorwegen en ongemakkelijk traag in tempo worden de personages in deze film namelijk geconfronteerd met de ontwaakte lichamen van hun geliefden. Ondanks dat ‘Handling the Undead’ iets nieuws lijkt toe te voegen aan het zombie-genre, door de meer gegronde of humanistischere insteek, zal de kijker waarschijnlijk wegkijken door het gebrek aan snelheid. Dat afwenden van de blik had schrijver en regisseur Thea Hvistendahl mogelijk liever voor elkaar gekregen met bloed of een enkele jump scare, maar daarvoor zijn die momenten helaas te spaarzaam en te laat.

In ’Handling the Undead’ zorgt een vreemd elektrisch veld rond Oslo voor een massale black-out. Tijdens de chaos herrijzen de doden. Vervolgens staan drie rouwende families opeens weer tegenover de geliefden waar ze kort geleden afscheid van namen. Terwijl Anna (Renate Reinsve), Tora (Bente Børsum) en David (Anders Danielsen Lie) onderzoeken wat de terugkeer van de ondoden betekent, ontstaat de twijfel of dit wel de personen zijn die ze ooit lief hadden.

Het gebrek aan shotwisselingen en dialoog en de aanwezigheid van groots opgezette totaalshots zorgt voor een gelaten, maar duistere beschaving waar de zombies onderdeel van lijken. In het zombie-genre zijn de ondoden vaker wel dan niet het kwaad en logischerwijs is de mens dan het goed. Echter, door de sfeer die Hvistendahl neerzet vervaagt de grens tussen goed en kwaad voor een korte tijd. Daardoor ontstaat het gevoel dat het misschien niet zo erg is dat een aantal zombies terugkomen bij hun door verdriet verscheurde geliefden. Maar juist op het moment dat een schuifelende zombie door een donkergroen Noors naaldwoud een “normaal” beeld wordt, laat Hvistendahl de bloeddorst toenemen.

Deze bloeddorstigheid komt echter te laat om het verlies aan suspense door het trage tempo te verantwoorden. Naast dat er letterlijk weinig wordt gezegd door de personages, wordt er weinig verteld: nu de ondoden terug zijn wil ik niet meer zonder mijn geliefde, maar doe ik er goed aan iemand hier te houden die eigenlijk dood is? Daarnaast zijn er weinig tot geen onverwachte wendingen. En hoewel de duistere sfeer interessant is, blijft deze duisternis zich niet vernieuwen. Dus op het moment dat de zombies éindelijk lijken te gaan doen wat de kijker vanaf de herrijzenis al verwacht dat ze gaan doen, is het schokeffect vrijwel niet bestaand omdat de spanning weggeëbd is.

Hoewel mooi en menselijk, ‘Handling the Undead’ is een slow, slow burn waar weinig kijkers het echt heet van onder de voeten zullen krijgen.

Jannick Engel

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 26 september 2024