Hanna en de monstervriendjes – Hanna y los monstruos (2023)

Recensie Hanna en de monstervriendjes CinemagazineRegie: Lorena Ares | 76 minuten | animatie | Nederlandse stemmencast: Sana Bouchta, Liza Sips, Noa Summers, Sik Sinkeldam, Belinda Vermeer, Merijn Oerlemans, Ruben van der Meer, Rik Sinkeldam, Ellen Röhrman

‘Hanna en de monstervriendjes’ is het verhaal van de kleine Hanna die graag de monsters wil ontmoeten die voorkomen in het boek dat haar vader haar elke avond voorleest. Maar ja, zoals het altijd is met sprookjes is het ook nu. De monsters zijn door de mensen verjaagd naar hun monsterwoonplaatsen en daar hebben ze zich verzameld, zonder dat de mensen ervan afweten.

Op een mooie avond vindt Hanna Kas in haar kledingkast. Kas leeft namelijk van mensenkleren en heeft zich daar door Hanna laten betrappen. Als een groen licht uit de kast straalt stapt de kleine Hanna naar binnen en maakt een korte maar wonderbaarlijke reis die tenslotte eindigt in … Monsterville. Daar blijkt dat Hanna niet bang is voor de monsters, in tegendeel: de monsters zijn bang voor Hanna.

Naast goede monsters zijn er uiteraard ook een paar slechteriken die het niet goed voor hebben met Hanna. Door haar te gebruiken willen Cycloop en Gargoyle alle mensen in monsters veranderen. De vriendengroep van goede monsters bestaat uit Yeti, de aan smetvrees lijdende verschrikkelijke sneeuwman, Nessie, het monster van Loch Ness en Loba, de wolf. Zij gaan te rade bij de Oude Boom die raadselachtige uitspraken doet over wat de monsters aan moeten met Hanna. Zijn uitspraken worden nader geduid door de Paddenstoel (met de stem van Ruben van der Meer).

‘Hanna en de monstervriendjes’ is prachtig getekend en geanimeerd. Maar wat nu eigenlijk het probleem is voor de monsters wordt niet per se duidelijk voor de doelgroep van deze film (4-6 jarigen). Uiteindelijk blijkt dat Hanna niet kan blijven in Monsterville, want als ze niet op tijd wordt teruggebracht, kan ze voor altijd in Monsterville vast komen te zitten en zullen de mensen haar gaan zoeken. Of ze haar en/of de monsters dan ook zullen vinden is niet zo zeker. Hoewel kinderen uit de doelgroep ongetwijfeld aandachtig naar de bewegende diertjes zullen kijken is het nog maar de vraag of ze de plot zullen snappen. Dat spreekt in dit geval niet vanzelf. Er worden bijvoorbeeld nogal wat moeilijke woorden gebruikt die niet altijd door jonge kinderen zullen worden begrepen (bacteriën, perspectieven en dergelijke).

Bovendien is het aan ouders aan te raden om ‘Hanna en de monstervriendjes’ samen met de kinderen te bekijken, want sommige scènes zijn zonder meer spannend en zelfs eng. Desalniettemin zullen de monsters en Hanna best wel vriendjes kunnen worden van de kijkers, hoewel de lengte van de film, 76 minuten, ook nog wel een uitdaging kan vormen voor het jonge publiek.

Hanna is anders, dat is bij de eerste beelden van de film al op te merken, maar juist het typische anders zijn van Hanna wordt niet bespreekbaar gemaakt in de film. De nadruk van het ‘anders zijn’ ligt vooral op het verschil tussen mensen en monsters en niet op het anders zijn van Hanna ten opzichte van andere kinderen.

‘Hanna en de Monstervriendjes’ is een aardige film die op sommige momenten ook voor volwassenen nog wel leuk is.

Ton IJlstra

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 25 september 2024