Hannah Montana & Miley Cyrus: Best of Both Worlds Concert Tour (2008)
Regie: Bruce Hendricks | 90 minuten | muziek, documentaire
Toen de concerttour van Hannah Montana/Miley Cyrus bijna net zo snel uitverkocht raakte als je ‘tieneridool’ kunt zeggen, was het idee voor een concertfilm al gauw geboren. Miljoenen Amerikaanse fans van het meisje waren teleurgesteld en dit leek de ultieme manier om hen tegemoet te komen. De toegepaste 3D techniek zou de fans in staat stellen het concert te beleven alsof ze toch in een propvol stadion staan tussen duizenden andere gillende tieners. Miley Cyrus bereikte, dankzij haar hitshow van haar alter ego Hannah Montana , de status van superster en tijdens deze tournee laat zij zien dat ze zowel als zichzelf als in de huid van Hannah Montana de show steelt. Of de gekozen 3D technologie nu echt noodzakelijk is, daar valt over te twisten. Het is natuurlijk bij lange na niet the real deal dat de kijker voorgeschoteld krijgt. Tevens is het niet bij elke scène de meest uitgelezen methode om de beelden goed over te laten komen. De zwaaiende handjes in het publiek zijn daar een goed voorbeeld van, die zijn af en toe behoorlijk uit proportie. In wijdse shots, vooral met het in het publiek uitkomende podium, werkt het echter perfect en voel je je even cameraman of –vrouw. Maar meer nog dan de 3D beelden krijgt Mileys enthousiasme – en dat van haar band – het bioscooppubliek mee. Haar vrolijke liedjes zijn aanstekelijk en hoewel er (nog) geen klassieker tussen zit, is goed voor te stellen waarom de jonge fans zo van Miley/Hannah houden.
In korte achter-de-schermen-scènes wordt een tipje van de sluier opgelicht over het meisje achter de ster. Niet alle opnamen zijn even veelzeggend, want de toelichting dat “I Miss You” over haar oververleden grootvader gaat, heeft Miley ook al aan haar publiek verteld. Wel leuk zijn de scènes met haar moeder, die haar soms in 37 seconden om moet kleden en die haar overhaalt om zich toch maar in de lucht te laten gooien, ondanks dat het een keer mis is gegaan en Miley op de grond viel. “I Got Nerve” zingt ze tijdens deze act. En dat heeft ze. The Jonas Brothers, die Mileys succes – afgaande op het gegil van de meiden – wellicht zelfs evenaren, doen ook nog een paar nummers, waarbij Busted-cover ‘Year 3000’ de leukste blijkt te zijn.
De korte interviews met fans waarin ze hun favoriete nummer voorzingen zijn grappig, vooral wanneer een jongetje beweert geen van de nummers te kennen, maar hilarisch hoogtepunt zijn de beelden van een hoge hakkenrace voor vaders, die op deze manier vier kaarten voor het concert kunnen winnen.
Miley Cyrus’ gang naar sterrendom doet terugdenken aan de tijd dat er nog gespeculeerd werd over Britney Spears’ maagdelijkheid. Laten we hopen dat Mileys toekomst er rooskleuriger uit zal zien. Al is ‘Best of Both Worlds’ zeker niet de beste concertregistratie ooit, het is een sympathieke, getalenteerde en hardwerkende artieste die je het succes meer dan gunt.
Monica Meijer
Waardering: 3
Bioscooprelease: 21 augustus 2008