Happy End (2017)

Recensie Happy End CinemagazineRegie: Michael Haneke | 107 minuten | drama | Acteurs: Isabelle Huppert, Jean-Louis Trintignant, Mathieu Kassovitz, Fantine Harduin, Franz Rogowski, Laura Verlinden, Aurélia Petit, Toby Jones, Hille Perl, Hassam Ghancy, Nabiha Akkari, Joud Geistlich

‘Happy End’ is wederom een cynische Haneke, vol intermenselijke afstand, camera’s in de rug en een claustrofobische setting. De beklemming lijkt minder prangend dan in ‘Funny Games’, anders dan in ‘Caché’; de sfeer in de rijke familie Laurent bijna statisch, ondanks de triest stemmende verwikkelingen. Mater familias Anne (een als altijd bekwame Huppert) ziet haar familie uiteenvallen in lethargie en onmacht. Haar inwonende vader Georges (Trintignant) is dementerend en wil een einde maken aan zijn leven, zoon Pierre (Rogowski) is drankzuchtig en ambitieloos, en broer Thomas (Kassovitz) heeft te maken met een ernstig zieke ex-vrouw, waardoor hij zijn twaalfjarige dochter Eve (Harduin) bij Anne moet onderbrengen.

Ondertussen heeft Anne, directrice van een offshore-bedrijf, haar zakelijke beslommeringen en dient de schone schijn te worden opgehouden. Op die momenten, tijdens diners en feestjes, is de sfeer het meest treffend, bijna herinnerend aan ‘Festen’. Maar ‘Happy End’ mist ook een bepaalde focus door de veelheid aan personages en subplots, hoewel naar het einde toe de emotionele staat van Georges en Eve op zwartgallige wijze wordt samengebracht. Haneke lijkt af en toe zijn eigen mensbeeld (onvermogen tot elkaar door te dringen) op de hak te nemen, maar maakt nooit een keuze tussen tragikomedie en drama.

Het slot lijkt een sarcastische verwijzing naar de titel van de film. Trintignant en Harduin verdienen de genoemde focus een film lang, ook gezien de acteerprestaties. De keuze voor een open eind doet de film geen goed. Tussen de bedrijven door is het vaak saai en willen de personages niet echt beklijven. Wat pleit voor Haneke is dat hij de chaos van het dagelijks leven van deze ongelukkige mensen goed weet te vangen. Eve die emails van haar vader controleert om toegang te krijgen tot diens emotionele leven, de steenrijke, seniele Georges die in zijn rolstoel gaat dwalen om in woonplaats Calais vluchtelingen aan te spreken. Wellicht verdient ‘Happy End’ een tweede kijkbeurt.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 16 november 2017
DVD-release: 9 februari 2018