Hard-Boiled – Lat sau san taam (1992)

Regie: John Woo | 122 minuten | actie, drama, misdaad, thriller | Acteurs: Chow Yun-Fat, Tony Leung Chiu Wai, Teresa Mo, Philip Chan, Anthony Wong Chau-Sang, Hoi-Shan Kwan, Bowie Lam, John Woo, Philip Kwok, Wei Tung

Dé film met de hoogste body-count ooit? Dat zou best eens kunnen. John Woo heeft met dit werkje uit 1989 misschien wel de ultieme actiefilm ooit gemaakt. Het dodental in deze film is in ieder geval zeer indrukwekkend. Net als de moddervette actie.

Politieman Tequilla (Fat) is een keiharde flik die zijn leven aan misdaadbestrijding heeft geweid. Als een collega voor zijn ogen wordt vermoord, besluit Tequilla om de verantwoordelijke voor deze moord koste wat het kost te pakken. Tijdens zijn zoektocht naar de dader ontmoet de politieman een huurmoordenaar. Deze Tony (Leung) heeft een geheime identiteit. Er ontstaat een vriendschap tussen Tequilla en Tony en de twee moeten hun krachten bundelen om een gangsterbende te stoppen.

Het slappe verhaaltje dient alleen maar als excuus voor een aaneenschakeling van spetterende actiescènes. Vanaf het begin tot aan het einde van de film wordt je getrakteerd op wel zeer rauwe geweldspassages en explosies. John Woo heeft een uitstekende reputatie opgebouwd met zijn films. Sterker nog: Woo is zelfs verantwoordelijk voor een geheel nieuw genre. De term ‘heroic bloodshed’ is afgeleid van Woo’s imposante (Hong Kong)oeuvre. En ook ‘Hard-Boiled’ zit vol met het heroïsch vergieten van bloed.

De film zit propvol ‘shoot outs’ die bepaald niet kinderachtig gefilmd zijn. De actie is bikkelhard in beeld gebracht waarbij Woo niet kijkt op een liter bloed meer of minder. In slow motion vallende slachtoffers zijn eerder regel dan uitzondering. De manier waarop Woo de vuurwapengevechten heeft gefilmd is fenomenaal. De vertraagde beelden in combinatie met de atletische capriolen van de acteurs zorgen voor spannende en indrukwekkende cinema. Het spektakel lijkt eerder op een dodelijke vorm van ballet dan op een ‘standaard’ vuurgevecht.

De actie wordt door Woo echter zo gebracht dat je het niet al te serieus kan nemen. De helden zorgen voor tientallen doden, voordat zij zelf überhaupt een schampschot op lopen. Daarnaast zijn de overdreven hoeveelheden bloed ook op zo’n aangedikte manier in beeld gebracht dat weinig mensen aanstoot zullen nemen aan het vele geweld. ‘Hard-Boiled’ kent tenslotte Woo’s beroemde handelsmerk: opvliegende duiven die tijdens kogelregens, wegfladderen. Het onmiskenbare ‘over-de-top’ sfeertje, zorgt voor een amusante ambiance.

Het acteerwerk is vlot en het plezier van de cast straalt er van af. De rol van bikkelharde politieman is op maat gesneden voor Chow Yun-Fat. Woo en Fat hebben vaak samengewerkt en dat valt te zien. Het spel van Fat is net als in eerdere ‘heroic bloodshed’-films nochalant en leunt erg sterk op Fats charismatische uitstraling. Misschien wel de grootste troef van ‘Hard-Boiled’ is de acteur Tony Leung. Alleskunner Leung bewijst met deze film dat hij naast drama ook goed uit de voeten kan met actiefilms. Leung en Chow konden het duidelijk goed met elkaar vinden tijdens het maken van deze productie. De mannen zijn zeer goed op elkaar ingespeeld en de ‘oude-jongens-krentenbroodsfeer’ werkt aanstekelijk.

Helaas kent de film ook een paar minpuntjes. De lengte van de film is te lang. Woo heeft zijn prent zó ontzettend volgestopt dat de impact van de actie, hoe goed die ook in elkaar steekt, tegen het einde van de prent wat verloren gaat. Ook de tegenvallende beëindiging van de prent laat een vervelende nasmaak achter. Als de productie een half uurtje korter had geduurd, dan was er niets op deze film aan te merken.

Frank v.d. Ven

Waardering: 4.5