Hard Times (1975)

Recensie Hard Times CinemagazineRegie: Walter Hill | 90 minuten | misdaad, drama | Acteurs: Charles Bronson, James Coburn, Jill Ireland, Strother Martin, Margaret Blye, Michael McGuire, Felice Orlandi, Edward Walsh, Bruce Glover, Robert Tessier, Nick Dimitri, Frank McRae, Maurice Kowalewski, Naomi Kowalewski, Naomi Stevens

1933, New Orleans. Een trein komt stapvoets het station binnenrijden. Aan boord zit de enigmatische Chaney (Charles Bronson). Waar hij vandaan komt? Niemand die het weet. Is hij onlangs vrijgelaten uit de gevangenis? Of is hij simpelweg op de vlucht? De grote Depressie, de financiële crisis die eind jaren twintig begon, heeft het land nog altijd in zijn greep. Misschien dat die recessie er iets mee te maken heeft. Één ding is wel duidelijk. Chaney is naar The Big Easy gekomen om te boksen. Uit liefde voor de sport, maar ook om geld te verdienen.

Om het circuit binnen te komen, roept hij de hulp in van de louche boksmanager Speed (James Coburn). Chaney gaat puur over de vechtpartijen, Speed wikkelt alle financiën af. Dat hij daarbij niet altijd de regels in acht neemt, zorgt gaandeweg echter voor de nodige problemen. Gokschulden, schimmige constructies op de achtergrond en valsspelerij op de vloer zorgen er tot zijn ongenoegen voor dat de afgeleefd ogende Chaney langzaam van de boksessentie wegdrijft. Zijn eergevoel houdt hem ternauwernood overeind. Maar dan wordt hij gedwongen om voor een grote som geld tegen één van de beste boksers van het land te vechten. Hij heeft geen andere optie dan akkoord te gaan.

‘Hard Times’ toont een bijkans romantische kant van de bokssport. De sportchoreografieën zijn zonder meer fraai te noemen. De locaties laten een grauw, maar nostalgisch stukje van de Verenigde Staten zien. Lege fabriekshallen, oude scheepswrakken en regenachtige parken vormen een sfeervol decor, mede door het bedompte licht. Joelende omstanders vormen een natuurlijke vechtring. De bokspartijen gaan er, zonder scheidsrechter, hard aan toe. Door de geluidseffecten lijken de klappen daadwerkelijk hard aan te komen. Bovendien wisselt de film tijdens de bokspartijen geregeld van camerastandpunt, waardoor de felheid van het beeld spat. Als toeschouwer word je zo vanzelf de film ingetrokken.

Daartegenover staat dat ‘Hard Times’ dramaturgisch enigszins op afstand blijft. Chaney, met die typisch verweerde Bronson-kop, blijft de gehele film een zwijgzaam enigma. Hoewel het hem een koele uitstraling geeft, wordt zijn karakter ook tamelijk ondoorgrondelijk. Dat hij tegelijkertijd een strijd voert om het hart van een vrouw, kan gezien worden als een poging hem menselijker te maken. Die verhaallijn ontstijgt echter nergens het niveau van een subplotje, waardoor het tegenovergestelde bereikt wordt. Een scène waarin Chaney de zorg op een jong katje op zich neemt, is in vergelijking veel effectiever. Pas in het, overigens prachtige, slotakkoord worden zijn ware bedoelingen openbaar gemaakt.

Daardoor mist ‘Hard Times’ net de juiste intensiteit die een boksfilm als ‘Raging Bull’ wel kenmerkt. De film kan daardoor beter gezien worden als een schets van het milieu en het leven in de jaren dertig van de vorige eeuw. Het verfrissend lage tempo en het rauwe realisme, zonder grote ‘Rocky’-ingrepen, past de film in dat perspectief als gegoten.

Wouter Los

Waardering: 3

Bioscooprelease: 4 september 1975
DVD-release: 7 november 2018 (Retro Collection/Original Poster Collection #10)