Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2-Harry Potter en de relieken van de dood – Deel 2 (2011)
Regie: David Yates | 130 minuten | avontuur, drama, fantasie | Acteurs: Daniel Radcliffe, Rupert Grint, Emma Watson, Helena Bonham Carter, Alan Rickman, Ralph Fiennes, Bill Nighy, Bonnie Wright, Tom Felton, Michael Gambon, Jamie Campbell Bower, Maggie Smith, Jason Isaacs, John Hurt, Miranda Richardson, Evanna Lynch, Rhys Ifans, David Thewlis, Robbie Coltrane, Brendan Gleeson, Timothy Spall, Clémence Poésy, Warwick Davis, Helen McCrory, Julie Walters, Toby Regbo, Imelda Staunton, Dave Legeno, David O’Hara, Rade Serbedzija, Stanislav Ianevski, Natalia Tena, James Phelps, Matthew Lewis, Domhnall Gleeson, Oliver Phelps, Fiona Shaw, Richard Griffiths, Michelle Fairley, Nick Moran, Harry Melling, Sophie Thompson, Mark Williams, Chris Rankin, David Bradley, Jon Campling, Andy Linden, Paul Khanna, Carolyn Pickles, Matyelok Gibbs
Daniel Radcliffe, Emma Watson, Rupert Grint. Zonder de immens populaire filmreeks rond de door JK Rowling bedachte tovenaarsleerling Harry Potter hadden we wellicht nooit geweten wie zij waren. In 2000 werd het drietal uit duizenden andere hoopvolle kinderen verkozen voor de hoofdrollen in de eerste ‘Harry Potter’-film. Piepjong waren ze nog, de eerste jeugdpuistjes moesten ze nog krijgen. In de tien jaar die volgden, zagen miljoenen filmliefhebbers over de hele wereld de drie opgroeien, van pubers tot jongvolwassenen. Een hele generatie groeide tegelijk met hen op. Want ook al leven Harry, Hermione en Ron in een compleet andere, magische wereld, het zijn ook maar gewoon jongeren met hun eigen onzekerheden en problemen. Tien jaar en acht films later is het tijd om afscheid te nemen van het illustere trio. ‘Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2’ (2011) is helaas het laatste deel in de meest lucratieve filmreeks ooit (zijn zeven voorgangers brachten bij elkaar ruim zes miljard dollar op), een film waar velen met smart op zitten te wachten. Zoals verwacht komt het in dit daverende slotakkoord tot een ultieme confrontatie tussen Harry en zijn nemesis, Lord Voldemort (Ralph Fiennes).
‘Part 2’ pikt de draad op waar ‘Part 1’ ophield. Letterlijk. Want net zoals zijn voorganger eigenlijk geen echt einde kende, kent deze laatste Potter-film eigenlijk geen begin. De actie ontspint zich direct vanaf het begin. We krijgen nog een glimp mee van wat er aan het einde van ‘Part 1’ gebeurde, maar haken dan direct in. Is het alweer een poosje geleden dat je die film gezien hebt, dan loop je wellicht tegen wat opstartproblemen aan. Zeker omdat de vaart er meteen goed in zit, kan het even duren voor je weer helemaal ‘bij’ bent. Nog voor het de film goed en wel begonnen is, zien we Voldemort onheilspellend zwaaien met de Elder Wand, het kostbare kleinood dat hij aan het einde van het vorige deel in zijn bezit heeft gekregen. Aan Harry de taak om die weer terug zien te krijgen, omdat de Elder Wand de macht van de Dark Lord alleen maar versterkt. Eerst moet hij echter, samen met Ron en Hermione, de overgebleven horcruxes (magische objecten die een deel van Voldemorts ziel bevatten) zien op te sporen. Het spoor leidt naar Gringott’s Bank, waar de kobolt Griphook (Warwick Davis) hen schoorvoetend naartoe brengt. Na een doldwaze rit belanden ze in de kluis van Bellatrix LeStrange (Helena Bonham-Carter), waar een horcrux verstopt zou zitten. Al in deze eerste scènes is te merken dat actie de boventoon voert in deze achtste Potter-film, in tegenstelling tot het wat statische zevende deel.
Het drietal keert terug naar Hogwarts – de toverschool die we helaas moesten missen in het vorige deel – waar Professor Snape (Alan Rickman) inmiddels hoofdmeester is. Hij heeft van de door Deatheaters bewaakte school een grimmig strafkamp gemaakt. De school is kil, grijs en er hangt meer dreiging dan ooit. Terwijl Harry en zijn vrienden op zoek gaan naar de laatste horcruxes, naderen Voldemort en zijn duistere leger de school. Harry ontdekt steeds meer over zijn verleden, dat van zijn ouders en van anderen die dicht bij hem staan, en zijn geest raakt steeds meer verstrengeld met die van Voldemort. Het ultieme gevecht tussen goed en kwaad nadert zijn ontknoping. Gelukkig staan Harry’s oude klasgenoten en vrienden klaar om hem bij te staan. Glansrollen zijn er onder meer voor Neville Longbottom (Matthew Lewis), Minerva McGonagall (Maggie Smith) en Rons moeder Molly Weasley (Julie Walters), die zich eens van een heel andere kant mogen laten zien. Zoals gezegd is deze laatste Potter-film duisterder dan ooit – er vallen zelfs doden. Het doet pijn om te zien hoe Hogwarts, waar we allemaal wel op school hadden willen zitten, afbrokkelt, ineenstort en (deels) vernietigd wordt. Vrijwel alle acteurs die in eerdere films voorbij kwamen, duiken op om hun geliefde Hogwarts van de ondergang te redden en om Harry te helpen het kwaad te overwinnen.
‘The Deathly Hallows – Part 2’ is de beste Potter-film die door David Yates geregisseerd werd. De Brit, verantwoordelijk voor de laatste vier films, lijkt eindelijk voldoende zelfvertrouwen gevonden te hebben om er zijn eigen film van te maken. Hij krijgt steun van de geweldige cameraman Eduardo Serra, die vooral de ondergang van Hogwarts schitterend in beeld weet te brengen. Ook componist Alexandre Desplat is in topvorm. De grote man achter de Potter-reeks blijft echter scenarioschrijver Steve Kloves, die zeven van de acht scripts schreef (alleen ‘Order of the Phoenix’ (2007) liet hij aan een ander over) en dat vrijwel altijd met verve deed. Natuurlijk kwam er kritiek toen besloten werd om ‘The Deathly Hallows’ in twee delen op te splitsen – en beide films hadden best kunnen worden samengevoegd tot één drie uur durend slotstuk – maar de vakkundige manier waarop hij toewerkt naar het einde is erg knap.
Voor de trouwe kijker is het leuk dat het verhaal ook nog eens wordt ‘rondgeschreven’ – zaken uit de allereerste film, zoals de Sorting Hat, duiken hier weer op. Ook personages van het eerste uur komen weer voorbij – leuk voor de liefhebber van de crème de la crème van de Britse filmwereld. Behalve een flinke dosis actie en spektakel, brengt deze laatste Potter-film ook heel wat emoties los bij de trouwe kijker. Wie de boeken gelezen heeft, weet natuurlijk wat er aan de hand is. Eén personage blijkt op een heel andere manier betrokken te zijn dan we altijd gedacht hadden. Wanneer Harry dit ontdekt, en als hij te horen krijgt wat zijn eigen lot is, worden we in het hart geraakt. En ook al is Daniel Radcliffe niet de beste acteur, hij weet deze emoties toch heel fijn weer te geven. Over de allerlaatste scène uit het boek waren de meningen zeer verdeeld. De film kent dezelfde epiloog. Overbodig? Misschien wel, al is de scène belangrijk voor de afronding van het geheel. Maar Kloves en Yates blijven wél trouw aan het boek en dat is ook niet altijd zo vanzelfsprekend geweest de afgelopen tien jaar.
De ‘Harry Potter’-reeks sluit in stijl af, met een film die inslaat als een bom. De 130 minuten (dit is een van de kortste episodes uit de Potter-saga) vliegen voorbij. ‘The Deathly Hallows – Part 2’ is de enige Potter-film die in 3D is opgenomen, maar die derde dimensie voegt – behalve de nodige diepte – nauwelijks wat toe. Dit deel is misschien niet de allerbeste film uit de reeks (die eer blijft toch voorbehouden aan het door Alfonso Cuáron geregisseerde derde deel, ‘The Prisoner of Azkaban’ uit 2004), maar is zeker een goede tweede. Het is duidelijk te zien dat iedereen die bij dit project betrokken is, een stapje harder liep om van dit slotstuk een onvergetelijk spektakel te maken en dat is ze zeker gelukt. ‘The Deathly Hallows – Part 2’ is enerverend, meeslepend en ontroerend. Een meer dan waardig einde van een memorabele filmreeks!
Patricia Smagge
Waardering: 4
Bioscooprelease: 13 juli 2011
DVD- en blu-ray-release: 16 november 2011