Heart of the Dragon – Long de xin (1985)
Regie: Sammo Hung, Fruit Chan | 91 minuten | actie, drama, komedie | Acteurs: Jackie Chan, Sammo Hung Kam-Bo, Emily Chu, Hoi Mang, Ching-Ying Lam, Lung Chan, Wah Yuen, Kar Lok Chin, Corey Yuen, Melvin Wong, Ying-Fat Lam, Ka-Ho Lee, Dennis Chan, Wing-Cho Yip, Anthony Chan, Man-Ha Tze, Po Tai, Fung Woo, James Tien, Fat Chung
Aardige, maar niet bijzondere Hong Kong actiefilm met Jackie Chan in de hoofdrol. Hij speelt Tat Fung, een lid van een SWAT-team van de politie, maar eigenlijk wil hij het liefst gaan varen. Zijn relatie met zijn vriendin Jenny (Emily Chu) wordt gehinderd door zijn werk en zijn zorg voor zijn verstandelijke gehandicapte broer Do-Do. Deze wordt adequaat gespeeld door Sammo Hung, die deze film ook regisseerde.
De poging om de film meer diepgang en een verhaallijn mee te geven, zijn goed bedoeld, maar de uitwerking laat herhaaldelijk nogal te wensen over. Door actie en vechtscènes op te offeren aan meer dialoog en plotontwikkeling, zal de film verstokte fans van het genre in elk geval minder aanspreken. Het drama dat ervoor in de plaats komt, nog minder. Veel scènes lijken bedoeld te zijn om sympathie te kweken voor de verstandelijk gehandicapte Do-Do. Verschillende keren wordt hij op tenenkrommende wijze voor de gek gehouden, bespot en zelfs mishandeld. De boodschap dat Do-Do zielig is en geholpen moet worden, wordt er nadrukkelijk ingestampt. Daar staat tegenover dat ook de personages die hem goed gezind zijn, zijn broer Tat voorop, soms ook maar weinig geduld met zijn beperking hebben en hem nauwelijks beter behandelen. Voorbeeld is het moment waarop de door Tat ingehuurde leraar Do-Do verbaal met de grond gelijk maakt, terwijl Tat toevallig het gesprek opvangt. In plaats van meteen in te grijpen, blijft Tat om onverklaarbare redenen luisteren, terwijl het gescheld minutenlang doorgaat. Maar ook Do-Do’s vriendjes (stuk voor stuk kinderen) maken geregeld misbruik van hem, waardoor situaties ontstaat die soms pijnlijk zijn om naar te kijken. Dit geldt ook voor het stuitend sentimentele liedje dat onder een montage van shots van Do-Do is gezet.
Wel is het zo dat Sammo Hung een prima acteerprestatie neerzet als Do-Do, daarbij geholpen door een sullige haardracht en een grote tuinbroek. Chan is ook op dreef, maar het is soms moeilijk om deze egoïstische agent ook aardig te vinden. Maar de frustratie over het leven dat hij leidt, weet hij in een krachtige scène goed over te brengen. De rest van de bijrollen zijn nauwelijks uitgewerkt en de acteurs hebben niet veel te doen. Ook de schurken zijn stuk voor stuk karikaturen zonder interessante invalshoeken.
Door de nadruk die op het dramatische vlak ligt, komt de actie er soms maar bekaaid van af. De openingsscène waarin de SWAT-teams het in de bossen tegen elkaar opnemen, is maar matigjes uitgewerkt. Er kan het beste maar weinig woorden vuilgemaakt worden aan de hoofdplot, waarin een stel schurken een tas met buit kwijtraakt, die via via bij Do-Do terecht komt. Hij wordt door de bende gegijzeld om vervolgens uitgewisseld te worden met degene die de tas kwijtraakte en in hechtenis de bende wil verraden. Op wat korte actie na, is de film ruim een uur bezig, voordat het geweld flink losbarst. Dit laatste stuk weet een hoop goed te maken, als Tat en een aantal vrienden het hoofdkwartier van de schurken binnendringen. Chan laat zich van een ongemeen harde kant zien, waarbij een stel “baddies” op onprettige wijze om het leven komt. Met deze voor het genre bevredigende finale weet ‘Heart of the Dragon’ het zwakke verhaal en de discutabele momenten enigszins te compenseren tot een redelijk geheel.
Hans Geurts