Hellsing – Herushingu (2002)
Regie: Kohta Hirano, Chiaki Konaka | 325 minuten | actie, animatie, fantasie, horror | Originele stemmencast: Crispin Freeman, Victoria Harwood, K.T. Gray, Craig Robert Young, William Morgan Sheppard, Paul Wilson, Steven Brand, Isaac C. Singleton, Akure Wall
Als je als filmmaker aan komt zetten met een serie over vampiers en zombies die te maken krijgen met een bovennatuurlijk sterke persoon die deze demonen binnen no time omlegt, dan heb je op zijn zachtst gezegd niet te maken met een origineel verhaal. Het verhaaltje van de Japanse animatiereeks ‘Hellsing’ is dan ook flinterdun en dient voornamelijk als kapstok voor brute actiescènes. Uiteindelijk levert dat een amusante anime op die zich maar net boven de concurrentie weet te plaatsen.
Dat het script niet zo sterk is is jammer want ‘Hellsing’ heeft de liefhebbers van de betere animatie heel wat te bieden. Kosten noch moeite zijn gespaard om van deze tekenfilmserie iets moois te maken. Visueel is er dan ook niets op deze reeks aan te merken. Mooie scherpe kleuren, levensechte animaties en prachtige special effects zijn allemaal te vinden in ‘Hellsing’. De karakterontwerpen zijn ook zeer fantasievol uitgevoerd en zitten vol detail. Helaas zijn de personages zelf redelijk clichématig uitgediept.
De vrouwelijke agente Seras Victoria (K.T. Gray) vecht continu met zichzelf om haar menselijkheid te behouden en om niet te vervallen in een bloeddorstige vampier. Ondanks de bekwame stemactrice blijft dit personage een stereotiep figuur dat al in talloze films, strips en boeken voorbij is gekomen. Het is dan ook geen geheim dat de serie veel raakvlakken heeft met de ‘Blade’-films uit de Marvelcomics-stal. Ook de andere personages missen een uitgesproken karakter. Met name antiheld Alucard (Crispin Freeman) lijdt aan het euvel van stijl boven inhoud. Je ziet al van verre aankomen wat de ware aard van dit personage is. Maar de mysterieuze uitstraling, stem en de geringe informatie over dit figuur moeten de aandacht vasthouden. Maar al deze gekunstelde geheimzinnigheid kan niet verbergen wat voor mager personage dit eigenlijk is. Andere personages weten zich ook niet te onderscheiden van de concurrentie.
De muziek is degelijk, maar niet bijzonder. Composities van Japanse hardrockbands begeleiden de serie. De ouderwets klinkende rockmuziek is passend gekozen, maar is wel eens beter gedaan in andere series. Maar wat maakt deze serie dan zo leuk dat er uiteindelijk toch 3,5 sterren voor gegeven wordt? De sfeer en onbekommerde lol die er te beleven valt.
De kracht van ‘Hellsing’ ligt in de no nonsens uitstraling en aanpak van de reeks. Nergens pretendeert de serie meer te zijn dan dat het is. De vlotte regie en prachtige animaties leveren een visueel spektakel op. Met name sommige metamorfoses van Alucard zijn naast verrassend ook indrukwekkend om te zien. Het mooie kleurgebruik en de flitsende cameratechnieken geven de serie een eigen karakter. Met name in de actie en bizarre scènes overstijgt de reeks de concurrentie. Voor diepgang en een intelligent verhaal moet je de serie niet kijken. Voor een ontspannen avondje actie en horror biedt ‘Hellsing’ kwaliteit genoeg.
Frank v.d. Ven