Herbie Goes Bananas (1980)

Regie: Vincent McEveety | 89 minuten | komedie, avontuur, familie, fantasie | Acteurs: loris Leachman, Charles Martin Smith, John Vernon, Stephen W. Burns, Elyssa Davalos, Joaquin Garay III, Harvey Korman, Richard Jaeckel, Alex Rocco, Iris Adrian, Dorothy Aguirre, Alma Beltran, Steve Boyum, Ceil Cabot, Mario Cisneros, Aurora Coria, Dante D’Andre, Warde Donovan, Kenny Endoso, Fritz Feld, Ernie Fuentes, Jose González, Buddy Joe Hooker, Buddy Joe Hooker, Allan Hunt, John Meier, Tina Menard, Hector Morales, Jorge Moreno, Ruben Moreno, Jack Perkins, Jeff Ramsey, Bert Santos, Vito Scotti, Tom Scott, Henry Slate, Alex Tinne, Antonio Trevino, Pat Van Patten, Ray Victor

‘Herbie Goes Bananas’ heeft de twijfelachtige eer zich de slechtste film uit de Herbie filmreeks te mogen noemen. Dit ligt niet zozeer aan de acteurs, die over het algemeen toch wel een goede prestatie proberen te leveren, maar voornamelijk aan het zwakke verhaal.

Pete en D.J. zijn de nieuwe eigenaren van Herbie, nadat Pete hem geërfd heeft van zijn beroemde oom – die als laatste er nog de Monte Carlo race mee had gewonnen. Daar zijn de twee vrienden in het begin niet van overtuigd, maar uiterlijk kan bedrieglijk zijn… zeker bij deze ondeugende kever! Het duurt dan ook niet heel lang of ze zien in wat voor bijzondere bak ze eigenlijk in hun bezit hebben. Ze besluiten niet haar huis terug te keren, maar naar Mexico te gaan om te racen. Alleen worden ze steeds opgehouden.

Herbie kiest ditmaal niet voor zijn eigenaar Pete, maar voor een arm straatjongetje die zakken rolt om te overleven. Zo was ook Pete slachtoffer geworden van zijn grijpgrage vingertjes. Herbie komt dit jongetje, Paco, te hulp en zo ontkomt hij aan de smokkelaars wiens zakken hij ook heeft gerolt. Waarom Herbie precies de kant van Paco kiest en een vriendschap met hem aangaat blijft gissen. Hij mag dan jong en schattig zijn, maar is ook deels op het verkeerde pad terecht gekomen. Paco, de jonge acteur Joaquin Garay III, is schattig, maar tegelijkertijd vreselijk irritant en verre van grappig.

Het enige leuke personage, dat bij vlagen zelfs grappig uit de hoek komt, is Captain Blythe (Harvey Korman). Deze door piraten-gewoonten geobsedeerde kapitein maakt het Herbie en Paco nog moeilijker dan ze het al hebben. Zijn eigenschap dat hij eigenlijk geen vrouwen tolereert op zijn schip en niets liever wil dan de oude standaarden van grof geweld in ere herstellen, zorgt ervoor dat er nog iets valt te ‘lachen’ – al is het met mate – in deze verder tegenvallende film.

De grootste afknapper is misschien nog wel dat Herbie niet langer meer zijn vertrouwde uiterlijk heeft, maar aan alle kanten roestplekken vertoond en provisorisch het uiterlijk van een taxi aangemeten heeft gekregen. Waar de ‘Bananas’ uit de titel vandaan komen, wordt pas tegen het eind duidelijk en is beschamend slecht, de kijker zal eerder geneigd zijn te huilen dan te lachen. Alles bij elkaar opgeteld is ‘Herbie Goes Bananas’ niet de moeite waard. Een sequel is nog nooit zo slecht geweest.

Tessa Obbens

Waardering: 2

Bioscooprelease: 9 juli 1981