Herbie Hancock and Friends – Herbie Hancock: Possibilities (2006)

Regie: Doug Biro, Jon Fine | 90 minuten | documentaire | Met : Christina Aguilera, Trey Anastasio, Brian Eno, Herbie Hancock, Lisa Hannigan, Angélique Kidjo, Jonny Lang, Annie Lennox, Lionel Louke, John Mayer, Raul Midon, Greg Phillinganes, Damien Rice, Carlos Santana, Wayne Shorter, Paul Simon, Sting, Joss Stone

De eeuwig jeugdige Herbie Hancock toont zich in deze documentaire nog een vlotte musicus van in de zestig die met het album Possibilities laat zien nog bij de tijd te zijn. ‘Herbie Hancock: Possibilities’ is een prima making of documentaire die Hancock volgt in zijn samenwerking met verschillende artiesten bij het opnemen van Possibilities.

Sfeervol gefilmd en met veel close-ups zitten we dicht op de huid van de artiesten en het creatieve proces. Uiteindelijk is het niet veel meer dan een sfeerimpressie, maar er is gekozen voor een rustige, gestileerde en smaakvolle montage waarin de muziek zelf alle ruimte krijgt en van elk nummer een aanzienlijk deel wordt gespeeld.

Herbie onderbouwt het geheel met wat algemene maar niet storende wijsheden en geeft als onderliggende reden voor dit album dat hij vindt dat tegenwoordig creativiteit geremd wordt en mensen te veel op safe spelen. Met dit nieuwe album zou hij juist met alle betrokken artiesten de grenzen van hun comfort zone willen opzoeken. Of Hancock dat met dit album is gelukt is nog maar de vraag en ook of Hancocks keuze van gastartiesten nou zo gedurfd is met vastgeroeste Latino gitaaricoon Sanatana, maar de muzikanten hebben tenminste lol in het werk.

Een van de leukste scènes is juist die met Santana, wanneer alle muzikanten, wat klagen over de stand van zaken in de wereld, het gebrek aan vrijheid en niet meer voor je mening mogen opkomen enzovoort. Herbie komt dan met een vrij ingewikkelde tegenstelling waarop Santana als echte coffeeshop goeroe antwoordt dat iedereen zich niet zo druk moet maken en met vreugde moet blijven strijden.

Grote uitzondering hierop is Christina Aguilera die als eerste in de reeks het ergste doet vrezen. Veel chemie is er niet tussen Herbie en Aguilera, die even haar liedje komt zingen en daarna maar blijft herhalen over hoe ‘hot’ ze wel niet is. Herbie grinnikt wat ongemakkelijk en lijkt eerst niet te beseffen dat Aguilera het gewoon heel warm heeft in de studio.

Opvallend is dat juist die andere jazz legende Wayne Shorter maar heel even in beeld komt en weinig mag zeggen. Zouden twee levende jazzgrootheden teveel zijn voor één docu of mikt deze making of op een wat meer pop gerichte doelgroep bij wie Wayne geen belletje doet rinkelen?

‘Herbie Hancock: Possibilities’ is vooral een gezellige film met veel onderonsjes waarin een hele schare aan the usual suspects, zoals Annie Lennox, Sting, Brian Eno, maar ook een jonge generatie artiesten, zoals John Mayer voorbijtrekt, en gelukkig zonder het gebruikelijke overdreven ophemelen en gedoe met veren en zo. Het geheel wordt verder aangevuld met wat aardige beelden uit de oude doos van onder andere Herbie en Miles voor de Duitse televisie.

Alberto Ciaccio