Hercules (1997)
Regie: Ron Clements, John Musker | 92 minuten | komedie, animatie, avontuur, fantasie, musical | Originele stemmencast: Tate Donovan, Josh Keaton, Roger Bart, Danny DeVito, James Woods, Susan Egan, Bob Goldthwait, Matt Frewer, Rip Torn, Samantha Eggar, Barbara Barri, Hal Holbrook, Paul Shaffer, Amanda Plummer, Carole Shelley | Nederlandse stemmencast: Tony Neef, Rolf Kosten, Jannemien Cnossen, Kees van Lier, Pierre Bohne, Coen Flink, Hero Muller, Jon van Eerd, Reindert van der Naalt, Lucretia van der Vloot, Laura Vlasblom, Ingrid Simons, Daniëlle Mulder, Babette Labeij, Mariëlle Fiolet, Jan Anne Drenth, Frans van Deursen, Bert van Dool, Marijke Mertens, Maria Lindes, Sylvia de Leur, Hetty Blok
In 1997 slaat Disney met het maken van ‘Hercules’ een andere weg in. Deze keer geen hertelling van een sprookje, maar eentje van een Griekse mythe. Wat is – in het heel kort – het verhaal van Hercules (of liever gezegd ‘Herakles’, zijn oorspronkelijke Griekse naam)? Wel, hij is de zoon van oppergod Zeus en de sterfelijke koningin Alcmene (Zeus hield nogal van vreemdgaan). Dit maakt Herakles noch god noch mens, maar halfgod. Vele malen sterker dan de ‘gewone’ mensen, maar minder krachtig dan de goden. Hera, de vrouw van Zeus, was natuurlijk woest en jaloers op de buitenechtelijke zoon Herakles en zinde op wraak. Na een aantal mislukte plannetjes stuurde ze hem naar koning Eurystheus, die een goede slaaf nodig had. Dit leidde tot de bekende ‘twaalf werken van Herakles’; hij versloeg onder andere een meerkoppige Hydra, maakte de stallen van Augias schoon door de rivier de Alpheus te verplaatsen en nam Cerberus, de drie-koppige bewaker van de onderwereld gevangen. Een behoorlijk imposante CV dus.
Wat heeft Disney daarvan weten te maken? In deze Disney-vertelling is Hercules de liefdesbaby van Zeus en Hera, buitenechtelijke babies zijn natuurlijk not-done in de Disneywereld. In dit verhaal is Hades, de god van de onderwereld, de jaloerse boosdoener die ervoor zorgt dat Hercules halfgod wordt. Dan Alcmene en haar man Amphitryon; die zijn geen vorsten maar eenvoudige boeren, en de pleegouders van de jonge Hercules.
Hercules groeit liefdevol op, maar staat bekend in Athene als een grote kluns. Hij kent letterlijk zijn eigen krachten niet en daarmee maakt hij zichzelf niet bepaald geliefd bij zijn mede-stedelingen. Wanneer hij erachter komt dat Zeus en Hera zijn echte ouders zijn, valt alles op zijn plaats. Hij wil er dan ook alles aan doen om opgenomen te worden tussen de goden op de Olympus. Daar moet hij eerst de nodige heldendaden voor verrichten en dat is zo makkelijk nog niet. Gelukkig krijgt hij hulp van de aparte, knorrige Philoctetes (met de stem van, jawel, Danny DeVito, die ook deels zijn uiterlijk heeft uitgeleend) en zijn trouw vliegend paard Pegasus. De knappe Megara kan mag natuurlijk niet vergeten worden, zonder haar was er geen verhaal geweest. Want wat is een verhaal nou zonder liefde?
Voor deze bewerking moet men zijn (eventuele) kennis van de oude Griekse mythen & legendes aan de kant schuiven, wil men de film echt kunnen waarderen. De nodige veranderingen hebben ervoor gezorgd dat het verhaal (en de weergevingen van sommige goden) niet helemaal accuraat meer is. Desalniettemin is het een plezier om naar te kijken. De moderniseringen zijn erg geestig, evenals de verwijzingen (zeven in totaal, leuke zoekopdracht) naar vorige Disneyfilms. De Hercules-merchandise bestaat namelijk onder andere uit ‘Air Hercs’ en een beker ‘Herculade’, zo populair dat zelfs zijn vijanden het niet kunnen laten het aan te schaffen. Wat het mooie plaatje helemaal afmaakt zijn de liedjes (van de hand van de geroemde Alan Menken), zonder de muziek was het eindresultaat stukken minder geweest. Vooral het koor, de vier ‘Fates’ die het verhaal vertellen, hebben prachtige stemmen, ideaal voor hun rol. Hercules gaat van Zero naar Hero, maar deze film begint al bij zijn hoogtepunt, en valt vervolgens niet naar beneden.
Tessa Obbens
Waardering: 4
Bioscooprelease: 20 november 1997
Blu-ray-release: 23 oktober 2013