High Plain Invaders (2009)
Regie: Kristoffer Tabori | 85 minuten | horror, western, science fiction | Acteurs: James Marsters, Cindy Sampson, Sebastian Knapp, Sanny van Heteren, Constantin Barbulescu, Dan Bordeianu, Adriana Butoi, Antony Byrne, Sorin Cristea, James Carroll Jordan, Dugald Bruce Lockhart, Angus MacInnes
Horror en science fiction … geliefkoosde genres die in de loop der jaren niet alleen met elkaar maar ook met verschillende andere genres zijn gemixt. Zo ook in deze ‘High Plain Invaders’ van regisseur Kristoffer Tabori waarin beide genres met het niet minder bekende westerngenre gemengd wordt. Een wellicht ongebruikelijke combinatie en nadat we kennis hebben gemaakt met de diverse menselijke personages maakt de eerste opkomst van een reusachtige op een insect gelijkend buitenaards wezen dat in volle glorie de dorpsstraat van het westernstadje Avaranth komt binnen stappen een wat vreemde en aanvankelijk wellicht ongeloofwaardige indruk. Buitenaardse wezens die in machines met 4 poten en een staart rondlopen, voorzien zijn van tanden en een soort spijkers afvuren wanneer ze in gevecht met hun menselijke opponenten zijn…. toch niet bepaald een gegeven dat verwacht zou worden tegen de achtergrond van een eind 19e eeuws klein westernstadje.
Deze vooral ietwat onwennige indruk zal de wat meer sceptisch ingestelde kijker wellicht de hele film bij blijven. Maar voor degenen die zich daarover heen kunnen zetten heeft Tabori’s ‘High Plain Invaders’ de nodige pluspunten. Allereerst zijn de buitenaardsen en hun machines verdienstelijk in elkaar gezet en worden ze, hoewel het een ietwat low-budget indruk maakt, door middel van CGI-effecten dusdanig weergegeven dat ze zowel bij het afstropen van de omgeving als in hun al dan niet gewelddadige interacties met hun menselijke opponenten levensecht overkomen. Verder is er in diverse situaties de nodige geslaagde opgeroepen en vastgehouden spanning, niet in het minst door het maar al te onberekenbare gedrag van de buitenaardsen die zich op verschillende momenten herhaaldelijk door onduidelijke motieven laten leiden. Qua horror zijn er de nodige geslaagde beelden wanneer er aan weerszijden de nodige slachtoffers gemaakt worden. Al blijft het bloedvergieten en de mate waarin het in beeld wordt gebracht beperkt. Gezien de combinatie van de drie genres en de onderlinge dosering van elementen daaruit zou het ook een misplaatste indruk maken wanneer diverse ranzige taferelen al te expliciet worden uitgemeten. Verder zijn er de nodige geslaagde achtervolgingen, schietpartijen, narrow-escapes en ontploffingen die ervoor zorgen dat er in een aardig tempo, hoewel het eind wellicht wat al te snel afgeraffeld zal overkomen, niet al teveel verveling bij zal zijn.
Wat overblijft is de toch overheersende ongebruikelijke en onwennige combinatie van de nodige high-tech buitenaardse uitvindingen in een westernstadje van 1892. Aan de andere kant is er de vraag waarom buitenaardsen zich in al hun kwaadwillende bedoelingen door zoiets onnozels zouden laten weerhouden. Zeker op een locatie waar van de schaars aanwezige bewoners met hun relatief hopeloos ouderwets schiettuig ogenschijnlijk weinig tegenstand te verwachten is. De plaats van de invasie en waar het verhaal zich afspeelt is dan ook goed gekozen in de vorm van een door het platteland en mistige bossen omgeven afgelegen en dunbevolkt westernstadje, hoewel zowel de locatie als de diverse ontwikkelingen ook weer niet al te veel origineels te bieden hebben. Deze zullen een beetje ervaren kijker maar al te bekend voorkomen: een groep menselijke personages gaan na de nodige traditiegetrouwe onwennige kennismakingen en al even traditionele onderlinge ruzies en perikelen de strijd met de buitenaardse indringers aan. Van de meeste personages is al vrij snel duidelijk welke eraan zullen gaan en welke zullen overleven.
Ook zijn er niet al teveel verrassingen aangaande zowel de rolverdeling als de karakters van de diverse groepsleden. Verdienstelijk werk niettemin van de diverse castleden. Netjes werk van James Masters als de ter dood veroordeelde ‘good guy’ Sam Danville en van Sanny van Heteren als vrouwelijke premiejager Rose, een wat dit betreft wellicht wel degelijk wat originele invulling. Degelijk ondersteunend werk daarnaast van vooral Sebastian Knapp als de ietwat nerdy en geleerde en gelijktijdige relaxte en coole Jules. Ook de overige castleden kwijten zich naar behoren van hun taak. ‘High Plain Invaders’ is een aardig verdienstelijke combinatie van het horror-,western- en science fiction genre. Een ongebruikelijke combinatie maar daarom een wellicht des te opvallender productie die door de onderlinge juiste dosering van de verschillende genres het nodige geslaagde kijkplezier heeft te bieden.
Frans Buitendijk