Highlander 5 – Highlander: The Source (2007)
Regie: Brett Leonard | 87 minuten | actie, fantasie, science fiction | Acteurs: Adrian Paul, Thekla Reuten, Cristian Solimeno, Peter Wingfield, Jim Byrnes, Stephen Rahman Hughes, Stephen Wight, Thom Fell
Het is toch wat als je onsterfelijk bent. Net als je denkt verder te kunnen met je leven, komt een collega-ondode je bestaan verzieken. Mag je opnieuw aan de bak om te bewijzen dat onsterfelijken wel degelijk het leven kunnen laten. Highlander Duncan McLeod draaft voor de tweede keer op in een speelfilm waarin hij schijnbaar onsterfelijke schurken moet doden. Tegen een goed geplaatste nekslag kan niemand op.
‘Highlander 5′ gaat dus over Duncan McLeod (Paul), een man die gezegend is met de gave van onsterfelijkheid. De man kan wel verwond worden, maar doodgaan zit er niet in. Het genenpakket van de Immortal geneest alle kwetsuren in hoog tempo. Ouder worden doet Duncan ook niet. Het scheelt veel in de kosten van haarkleurmiddelen, maar de nadelen wegen zwaarder. De held ziet zijn geliefden sterven, terwijl hij zelf geen spat verandert. Eenzaamheid lijkt de beste remedie om gevoelens van melancholie en verdriet te ontlopen. Alsof de steeds wisselende sociale contacten van Duncan nog niet genoeg zijn, moet hij ook opboksen tegen megalomane ontsterfelijken die zijn gave willen hebben. Als een ondode een andere ondode vermoordt, ontvangt hij de krachten van zijn slachtoffer. De mysterieuze The Guardian (Solimeno) is zo’n lummel die aast op de levens van de Immortals. Een allesbeslissende confrontatie tussen Duncan en de schurk kan dan ook niet uitblijven. Dat wordt knokken!
Het concept achter de ‘Highlander’ saga is best interessant, maar helaas is de serie na het vermakelijke eerste deel uit 1986 flink achteruit gegaan. Idiote plotwendingen (deel 2), flauwe schurken (deel 3), een laag budget (deel 4) en een ongeïnspireerde cast zijn de grootste boosdoeners van de cinematografische teloorgang. Helaas is ‘Highlander 5’ ook niet best. Het is een moetje geworden waar niemand met veel plezier aan deelgenomen heeft. Paul sjokt verloren rond en oogt vermoeid. Je zou kunnen zegen dat dat bij zijn rol hoort, McLeod is een beetje depri in de film, maar overtuigend is het allerminst. Verder is het inconsequente gebruik van een Schots accent ook storend.
Solimeno is beter op dreef als quasi-komische schurk, al is hij vaak ook even irritant. Hoe dan ook is hij de enige acteur die de pompeuze fantasy-actie van de nodige lucht voorziet. ‘Highlander 5’ wil dolgraag een zwaar drama met vlotte vechtscènes zijn, maar het gebrek aan talent ondermijnt de boel. Paul is te beperkt om de tragiek van een tot eenzaamheid verdoemde loner neer te zetten. De innerlijke strijd van de held komt geen moment uit de verf. De (in ons land) groots aangekondigde deelname van Thekla Reuten valt ook behoorlijk tegen. Tegen het als gatenkaas vermomde script waar een immortal sterft aan zijn verwondingen is niet op te boksen. Reuten imponeert dan ook niet als love interest van Paul. De sporadische en hoofdpijnopwekkende ADHD-gevechten maken ‘Highlander 5’ alleen maar vermoeiender.
Regisseur Brett Leonard is geen cinematografisch genie, maar hij heeft weldegelijk interessante dingen gedaan in het verleden. Zijn zelfbedachte horrorfilm ‘Feed’ had last van matige acteurs en een slappe spanningsboog, maar was tenminste wel origineel en onvoorspelbaar. Het zwakke deel in de ‘Highlander’ reeks laat alle zwaktes van de cineast duidelijk naar voren komen. ‘Highlander 5’ is een film vol foute keuzes. Een verkeerde cast, foute soundtrack vol amateuristische Queen-covers en een warrig verteld verhaal. De slogan “There Can Be Only One” is dan wel weer goed gekozen. Één reeks rond Schotse onsterfelijken is meer dan genoeg.
Frank v.d. Ven