Hitman: Agent 47 (2015)

Regie: Aleksander Bach | 96 minuten | actie, misdaad, thriller | Acteurs: Rupert Friend, Hannah Ware, Zachary Quinto, Dan Bakkedahl, Ciarán Hinds, Thomas Kretchmann, Angelababy, Jerry Hoffmann, Sebastian Hülk, Jürgen Prochnow,

Verfilmingen van games, het blijft een heikel punt in Hollywood. Het blijkt voor regisseurs vaak een schier onmogelijke taak de sfeer en beleving van een videospel succesvol over te zetten naar het witte doek. Dat het bijzonder matige ‘Lara Croft: Tomb Raider’ met Angelina Jolie nog de meest geslaagde is zegt een hoop. Andere pogingen als ‘Max Payne’ en ‘Far Cry’ faalden jammerlijk. Hitman kwam in 2007 al naar het witte doek met Tim Olyphant in de hoofdrol. Gek genoeg vond de producent het acht jaar later al tijd voor een reboot. Het doet je afvragen waarom.

De film draait zoals de titel al doet vermoeden om Agent 47: een voorgeprogrammeerde huurmoordenaar die met behulp van genetische manipulatie over precies de juiste vaardigheden beschikt om zijn werk uit te voeren. Agent 47 is een ijskonijn dat wars is van menselijke gevoelens als empathie en angst. Een aardig uitgangspunt om over te zetten naar het witte doek, maar het gaat helaas al vroeg fout.

Het is om te beginnen tamelijk onbegrijpelijk dat debuterend regisseur Aleksander Bach vrijwel direct simpel de mist gaat wat betreft de styling van Agent 47 (Rupert Friend). De stoïcijnse huurmoordenaar is in de games namelijk biljartbal-kaal met achterop de schedel de kenmerkende streepjescode die verwijst naar zijn productienummer. Zijn tegenhanger in de film heeft echter een laag haar op het hoofd en onder de lip een vlassig snorretje. Het maakt het iconische personage direct minder herkenbaar.

Deze stijlbreuk zet zich voort in de manier van werken van de moordmachine. Daar waar het in de games draait om het zo geruisloos en onopvallend mogelijk uitschakelen van doelwitten is het in de film een kakofonie van explosies, ratelende machinegeweren en ontploffende helikopters. Dit alles in een omlijsting van goedkope special effects. Het lijkt alsof de makers de Hitmanlicentie alleen maar hebben gebruikt vanwege de naamsbekendheid om er vervolgens een oppervlakkige dertien-in-een-dozijn actiefilm van te maken die bol staat van achterhaalde slow motion effecten en generieke schurken.

Wanneer je de parallellen met de game weet los te laten levert ‘Hitman: Agent 47’ nog wel een paar aardige achtervolgingen en dito shoot-outs op en ook aan de acteerprestatie van Rupert Friend ligt het niet. Hij is overigens wel de enige die een wenselijk niveau haalt want de overige acteurs, en dan met name Zachary Quinto, komen pijnlijk tekort om het bordkartonnen verhaal overeind te houden. ‘Hitman: Agent 47’ doet precies hetzelfde als de film uit 2007, maar dan op een nog gemakzuchtigere manier. Voor de liefhebbers van het personage is het raadzaam om de films links te laten liggen en de uitstekende videospellen maar weer eens te gaan spelen.

Thomas van den Berg

Waardering: 1.5

Bioscooprelease: 3 september 2015
DVD- en blu-ray-release: 30 december 2015