Hitman’s Wife’s Bodyguard (2021)

Recensie The Hitman's Wife's Bodyguard CinemagazineRegie: Patrick Hughes | 117 minuten | actie, komedie | Acteurs:Ryan Reynolds, Samuel L. Jackson, Salma Hayek, Gary Oldman, Antonio Banderas, Frank Grillo, Caroline Goodall, Richard E. Grant, Morgan Freeman, Noortje Herlaar, Barry Atsma, Tine Joustra, Brian Caspe, Danko Jordanov, Stewart Alexander, Gabriella Wright, Kristofer Kamiyasu, Alice McMillan

Hoewel de critici niet mals waren, liet het publiek zich de humoristische actiefilm ‘The Hitman’s Bodyguard’ (2017) zich wel smaken. Het genoot met volle teugen van de avonturen van bodyguard Michael Bryce (Ryan Reynolds), die zijn status als ‘beste bodyguard van de wereld’ als sneeuw voor de zon ziet verdwijnen wanneer een belangrijke cliënt van hem in zijn bijzijn vermoord wordt. Vervolgens doet hij er alles aan om weer in ere hersteld te worden – desnoods samenwerken met de onberekenbare huurmoordenaar Darius Kincaid (Samuel L. Jackson) om de door Gary Oldman gespeelde Oostblok-engerd uit te schakelen! Voor Nederlandse kijkers was het een leuk extraatje dat een groot deel van de film zich in ons landje afspeelde – om precies te zijn in Amsterdam en Den Haag – en dat ‘onze’ sterren Barry Atsma, Noortje Herlaar, Tine Joustra en Abbey Hoes ook even te zien waren. ‘The Hitman’s Bodyguard’ was vermakelijk, maar vroeg niet direct om een vervolg. De makers hadden de smaak echter aardig te pakken en gingen aan de slag met ‘The Hitman’s Wife’s Bodyguard’ (2021). Deze sequel betekent vooral méér van hetzelfde; dus veel actiespektakel, achtervolgingen en bloedvergieten. Maar er is één groot verschil: Reynolds en Jackson hebben een Mexicaanse furie naast zich gekregen die de derde hoofdrol voor zich opeist: Salma Hayek op haar heetgebakerdst. Als Kincaids temperamentvolle echtgenote was ze al even te zien in de eerst film, maar kennelijk smaakte dat naar meer want ze eist zonder aarzelen de hoofdrol voor zich op.

Als ‘The Hitman’s Wife’s Bodyguard’ begint, zit Michael Bryce in een heftige crisis. Sinds de gebeurtenissen in de eerste film zijn hem zijn bodyguardpapieren afgenomen en heeft hij heftige nachtmerries waarin Darius Kincaid de hoofdrol speelt. Zijn psychiater (Rebecca Front) heeft geen idee wat ze met dit hopeloze geval aan moet en stuurt hem op vakantie. Maar zelfs op het zonnige Italiaanse eiland Capri kan hij niet ontsnappen aan de Kincaids; ditmaal is het Sonia die hem met veel bombarie duidelijk maakt dat ze zijn hulp dringend nodig heeft. Darius is ontvoerd door maffiosi en ze vertrouwt alleen Bryce. Maar het échte grote probleem zit in Griekenland, waar een terroristisch meesterbrein genaamd Aristotle Papadopoulos (Antonio Banderas) plannen smeedt om wraak te nemen op de EU, die zijn land meer sancties wil opleggen (zou dit script al een decennium lang klaar hebben gelegen…?). Hij wil een aanval plegen op de (digitale) infrastructuur van alle EU-landen. Nadat Bryce en de Kincaids hebben afgerekend met de maffia, staat Interpol hen in de persoon van Bobby O’Neill (Frank Grillo) al op te wachten. Hij vraagt hen te helpen Papadopoulos te lokaliseren. Maar Sonia blijkt zelf nog een appeltje te schillen te hebben met het machtswellustige Griekse meesterbrein.

In een film als ‘The Hitman’s Wife’s Bodyguard’ (en in zijn voorganger) speelt de plot een ondergeschikte rol. Het heeft geen zin het verhaal echt te willen volgen, want het slaat allemaal nergens op. Het is puur een middel om het illustere drietal Reynolds-Jackson-Hayek aan het werk te zetten. In feite spelen ze alle drie een rol waar ze patent op hebben en die ze bij wijs van spreken met hun ogen dicht kunnen invullen: Reynolds is de sarcastische ‘straight guy’ die geen idee heeft hoe hij in deze situatie is beland en zuchtend en steunend verlangt naar een beetje rust; Jackson is de innemende bad guy met wie je best een biertje zou willen drinken, als hij niet zo wispelturig en onvoorspelbaar zou zijn. Hayek is de vuilbekkende feeks die je eerst met haar charme – en haar imposante decolleté – inpalmt maar je vervolgens zonder aarzelen een mes in de rug steekt. De chemie tussen de drie hoofdrolspelers is niet zo krachtig als regisseur Patrick Hughes wellicht had gehoopt, maar Reynolds, Jackson en Hayek weten het publiek afzonderlijk van elkaar wel meer dan voldoende te bekoren om ons door dat idiote script heen te slepen. En dus raast het drietal met onmetelijke snelheid door Europa (ditmaal voornamelijk in Italië), daarbij een spoor van botbreuken, vernielingen en explosies achterlatend. Onderweg stuiten ze overigens nog op Richard E. Grant (die in een piepkleine cameo zijn rol uit de eerste film in de herhaling gooit) en niemand minder dan Morgan Freeman, die een bijzondere band blijkt te hebben met Bryce.

Gaat ‘The Hitman’s Wife’s Bodyguard’ ergens over? Nee. Weet de film ons te verrassen? Nee. Is het vermakelijk? Ja, dat zeker. Lang niet elke grap is raak, sommige zijn zelfs ronduit vulgair, maar bij vlagen is de interactie tussen Reynolds, Jackson en Hayek dusdanig aanstekelijk dat je er toch om moet lachen. Op het actiespektakel werd niet bezuinigd, dus ook dat zit wel snor. Maar wat vooral bijdraagt aan de lol is het zichtbare plezier dat de drie hoofdrolspelers met elkaar hadden tijdens de opnamen. Dit is geen film om serieus te nemen, maar simpel popcornvermaak dat je, na de hint op een mogelijke derde film tijdens de aftiteling (!), snel weer vergeten bent.

Patricia Smagge

Waardering: 2.5

Bioscooprelease: 22 juli 2021
Digital download-release: 27 oktober 2021
VOD-release: 10 november 2021
DVD- en blu-ray-release: 26 november 2021