Hockney: I Love View (2024)

Recensie Hockney: I Love View CinemagazineRegie: Pieter Athmer, Gerardjan Rijnders, Paul Ruven | 70 minuten | documentaire

Met de zon op hun gezicht reizen Amsterdammers Pieter Athmer (56 jaar) en Gerardjan Rijnders (75 jaar) naar de Franse provincie Normandië om kunstlegende David Hockney -opnieuw- op te zoeken en een zelfgemaakt kunstwerk te overhandigen.

In zijn bescheidem Amsterdamse keuken, en later in de auto, vertelt mede-kunstenaar en schrijver Athmer over zijn fascinatie voor Hockney en zijn eigen ontwikkeling als schilder na zijn studie Natuurkunde. De twee mannen zijn al jaren vrienden. Hij ontmoette Rijnders, toneelregisseur, -speler en schrijver, toen hij in zijn jongere jaren ook theaterregisseur wilde worden.

Het uitgangspunt van de documentaire ‘Hockney: I Love View’ is simpel: lever een zelfgemaakt schilderij af bij Hockney, gooi het desnoods over de beveiligde poort en kijk of er wederom een ontmoeting uit destilleert. Pieter heeft immers al eens eerder bij dat hek gestaan met een zelfgemaakt kunstwerk en bij hoge uitzondering en in totale verbijstering werd hij binnen gelaten. Als in de zevende hemel liep hij achter de Engelse kunstenaar aan richting de heilige grond: Davids atelier. Pieter registreert hun ontmoeting met zijn smartphone en die beelden zijn hem heilig. David Hockney is voor hem een ​​denkbeeldige vriend en een artiest die hem door de jaren heen zienderogen heeft gemotiveerd en geïnspireerd.

Tijdens een bezoek aan de Stadschouwburg aan het Leidseplein bespreken de twee hoe een decor het perspectief van de toeschouwer bepaalt, een zijspoor wat op het eerste oog een beetje vergezocht lijkt. Maar dit bruggetje blijkt bijzonder goed aan te sluiten op het onderwerp, want bij Hockney gaat het meer om perspectief dan wat dan ook.

De gesprekken onderweg richting Frankrijk zijn veelal eenzijdig. Gerardjan rijdt de ruim 650 km en naast de concentratie voor het verkeer op de weg, heeft hij ook te maken met het idolate relaas van Pieter. Hij reageert met korte antwoorden. Dat geeft -de in Kopenhagen geboren- Athmer nog meer ruimte om de gedachten achter Hockneys schilderijen met een bijna obsessieve bezieling uit te leggen. Nog 600 km te gaan naar Beuvron-en-Auge. Ditmaal moeten de heren het doen met de tuinman van de kunstenaar. Of hij überhaupt thuis is, zal blijken. Het is volkomen begrijpelijk dat de 87-jarige Hockney niet zomaar van plan is om onaangekondigd een Nederlandse cameraploeg op zijn grond toe te laten.

‘Hockney: I Love View’ is opgewekt, onderhoudend en duurt iets langer dan een uur. Deze korte speelduur zou je ook kunnen interpreteren als een synopsis die net een maatje te klein is voor een uitgebreide documentaire. Het belangrijkste bestandsdeel van een roadtrip is niet het eindpunt, maar de reis er naartoe. Dus van een ‘roadmovie’ is weinig sprake bij deze docufilm, omdat er onderweg naar de beeldschone regio van Cabourg te weinig gestopt wordt om jezelf in de omgeving te kunnen laten wegdromen. Het heeft grotendeels meer weg van een interview in een auto à la Maarten Spanjer. De droom van Pieter Athmer is daarentegen wel een feit en hij is verguld met de reactie van zijn idool.

Lisette van der Meij

Waardering: 3

Bioscooprelease: 11 juli 2024
VOD-release: 20 september 2024