Holly en de zwaan – I Swan (2012)

Regie: Kong Sheng | 93 minuten | familie, drama | Acteurs: Zu Feng, Chen Yaxi, Zhao Jun, Li Guangfu, Kang Qunzhi, Liu Tianchi, Yue Yang, Fan Lei, Xue Zhipeng, Zhao Yilong, Li Jian, Ning Wentong, Li Chen, Wang Yongquan, Zhang Yi, Jia Wei, Tang Beiping, Wang Shengli

In het familiefilmgenre neemt de categorie ‘getroebleerd/getraumatiseerd kind sluit vriendschap met dier en leeft op’ een speciale plaats in. Er zijn legio voorbeelden, en – uiteraard – in kwaliteit verschillend. Vaak is het slechts een invuloefening: jongen/meisje* maakt een moeilijke tijd door, dikwijls wegens overlijden van vader/moeder*, kan niet communiceren met overgebleven ouder/familielid*, vindt, redt en verzorgt gewond dier, bouwt een band op met dier, moet dier beschermen tegen stroper/projectontwikkelaar*, laat dier vrij in de natuur/leven nog lang en gelukkig samen*. Het verhaal van ‘Holly en de zwaan’, dat conform deze regels geschreven is, weet weliswaar niet te verrassen, maar door de uitvoering scoort deze Chinese productie toch een dikke voldoende.

Holly heeft haar moeder verloren bij een auto-ongeluk en heeft dat niet verwerkt. Omdat haar vader werkt in een natuurreservaat, vrij ver van de bewoonde wereld, waar hij de werking van windmolens onderzoekt, woont Holly tijdelijk bij haar opa en oma. Maar wanneer ook zij niet meer door kunnen dringen tot het zwijgende meisje, neemt Holly’s vader een besluit: het is beter dat Holly even van school af gaat en tijd doorbrengt bij hem. Holly laat alles gelaten over zich heen gaan. Ze kijkt wel om zich heen, maar de omgeving lijkt niet echt tot haar door te dringen. Pas wanneer haar vader haar meeneemt om een boottochtje over de wateren in het natuurreservaat te maken, lijkt ze iets levendiger te worden. Haar vader laat haar zelfs even sturen en even lijkt het of je naar een normale vader-dochtersituatie kijkt. Maar echt contact krijgt Holly’s vader nog niet met haar.

Holly is dol op zwanen, en omdat hun trekroutes precies over het natuurreservaat gaan, heeft ze volop mogelijkheden om de dieren te bewonderen. Er is echter ook een stroper actief in het gebied en in een van zijn netten raakt een zwaan verstrikt. Holly weet de vogel met moeite te bevrijden en verzorgt het. Maar de dierenhandelaar geeft niet zo snel op. Holly neemt het wilde dier mee naar de werkplek van haar vader en – bless him – hij beseft hoe zijn dochter opfleurt door de aanwezigheid van de zwaan, die ze inmiddels Sneeuwvlokje noemt. Hij helpt haar met de verzorging en langzaam knapt de vogel op. Maar misschien is het toch beter als ze Sneeuwvlokje naar een instituut brengen waar ze gewonde zwanen verzorgen zodat ze uiteindelijk weer vrijgelaten kunnen worden?

De vader-dochterrelatie is het sterkste punt in ‘Holly en de zwaan’. De vader is een geloofwaardig personage, geen clichématig karikatuur, maar hij is oprecht met zijn dochter begaan. Hoewel hij soms zijn werk voor moet laten gaan, spreekt de allesomvattende liefde voor zijn kind uit zijn blikken en tedere gebaren. Je voelt aan alles dat hij niet tegen de onmacht kan; hij wil niets liever dan dat Holly weer gelukkig is, maar weet niet hoe hij dat kan bewerkstelligen. Voor Holly zet hij het verdriet dat hij om zijn overleden vrouw heeft op de tweede plek. Naast de ontroerende familieband in de film mogen ook de natuuropnamen niet onopgemerkt blijven. De moerassige streek – de film is opgenomen in het Yellow River Delta National Nature Reserve in de provincie Shandong, in het oosten van China – is fraai en vakkundig in beeld gebracht, vaak met een warme gloed van een laaghangende winterzon of zacht natuurlijk licht dat de liefdevolle band tussen de personages completeert. ‘Holly en de zwaan’ mag dan niet uitblinken in originaliteit, dat is beslist geen probleem als je zo mee kunt gaan in het aandoenlijke, soms grappige en spannende avontuur van Holly, haar vader en Sneeuwvlokje.

Monica Meijer

*doorhalen wat niet van toepassing is

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 20 augustus 2015