Home Alone (1990)

Regie: Chris Columbus | 103 minuten | komedie, familie | Acteurs: Macauley Culkin, Joe Pesci, Daniel Stern, Catherine O’Hara, John Heard, Roberts Blossom, Angela Goethals, Devin Ratray, Gerry Bamman, Hillary Wolf, John Candy, Larry Hankin, Michael C. Maronna, Kristin Minter, Daiana Campeanu, Kieran Culkin

Het leven van een kindster gaat niet over rozen. Natuurlijk zijn er de succesverhalen zoals die van Shirley Temple en Jodie Foster. Maar de meeste acteurs die al jong te bewonderen zijn op het witte doek komen vroeg of laat met zichzelf in de knoei. Elizabeth Taylor kende vele gezondheids- en huwelijksproblemen, Drew Barrymore was op haar negende al aan de alcohol en Judy Garland was zo zwaar drugsverslaafd dat het uiteindelijk haar leven kostte. Is het leven van een kindster dan zo verschrikkelijk? Waarschijnlijk is het vooral erg zwaar. En je blijft natuurlijk niet altijd dat schattige kind, je wordt ouder. Daar kan ook voormalig kindster Macauley Culkin, die een ster werd dankzij ‘Home Alone’, over meepraten.

De achtjarige Kevin McAllister (Culkin) en zijn – behoorlijk grote – familie staan op het punt te vertrekken naar Parijs, om daar de gezellig kerstdagen te vieren. Kevin heeft absoluut geen zin in de trip en zeker niet in een kerstfeest met zijn familie. Iedereen ziet hem namelijk maar als een lastpost, een vervelend mannetje. En zo behandelen ze hem ook. Kevin raakt zo gefrustreerd dat hij de avond voor ze vertrekken de wens uitspreekt dat ze hem met rust laten. En die wens komt nog uit ook: de volgende morgen vergeet de familie in alle drukte de kleine Kevin mee te nemen. Uiteraard is Kevin aanvankelijk het gelukkigste jongetje van de hele wereld: eindelijk kan hij lekker doen waar hij zin in heeft, zonder gezeur van ouders of andere familieleden! Maar als blijkt dat een stel kwaadaardige maar niet al te snuggere boeven (Joe Pesci en Daniel Stern) het heeft voorzien op het huis van de McAllisters, moet Kevin ze buiten de deur zien te houden.

John Hughes is waarschijnlijk de meest succesvolle regisseur van jeugdfilms ooit, maar hij had met name in de jaren tachtig de touwtjes in de filmwereld stevig in handen dankzij films als ‘The Breakfast Club’, ‘Sixteen Candles’ en ‘Ferris Bueller’s Day Off’. Voor ‘Home Alone’ liet hij de regie over aan Chris Columbus en nam hij zelf het script voor zijn rekening. De film maakte van Macauley Culkin in een klap een grote ster. Zijn personage Kevin maakt een enorme ontwikkeling door – van zorgeloze tiener die zijn droom in vervulling ziet gaan (het huis voor zichzelf) tot de bewaker van zijn territorium tegen de nare dieven – en dat wordt door Culkin uitstekend gespeeld. Hij draagt de hele film en dat is uitzonderlijk voor een jochie van pas tien jaar oud.

De belangrijkste bijrollen in de film zijn van Pesci en Stern, die voor de nodige komische noten zorgen. Met name inbraakscènes, waarbij Kevin de woning bezaait heeft met booby traps – neigen naar slapstick en zijn erg leuk. Catherine O’Hara en John Heard spelen Kevins ouders en wijlen John Candy heeft een bijrol, maar in principe draait de hele film om Macauley Culkin. De rol zou zijn grote doorbraak betekenen en hem heel wat nieuwe rollen opleveren. Helaas voor hem kreeg hij al jong te maken met de keerzijde van de roem. Op zijn veertiende stopte hij – het rijkste kindsterretje ooit – met acteren. Hij was niet meer het schattige jongetje uit ‘Home Alone’ en de rollen lagen ineens niet meer voor het oprapen. Pas op zijn 21e zou hij zich weer aan acteren wagen, zij het op veel bescheidener schaal.

Natuurlijk is ‘Home Alone’ niet de beste of meest originele familiefilm die er is. En Kevin McAllister is zo’n bijdehand jongetje dat het nauwelijks meer geloofwaardig te noemen is. Maar ‘Home Alone’ is en blijft – zeker rond de feestdagen – een heerlijke film om naar te kijken. De eerste helft van de film geeft de ultieme droom van een klein jochie weer en het tweede deel van de film is hilarisch dankzij de slapstick-praktijken van Pesci en Stern. Dat het slot wat al te glad Amerikaans en sentimenteel is neem je dan voor lief. Deze film past best in het rijtje ‘Miracle on 34th Street’ en ‘It’s a Wonderful Life’. De andere twee zijn natuurlijk superieure films, maar ook ‘Home Alone’ is prima vermaak tijdens de feestdagen. Verwacht geen hoogstaande cinema, maar gewoon een avondje ouderwets lachen!

Patricia Smagge

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 december 1990