Homecoming – Masters of Horror: Homecoming (2005)
Regie: Joe Dante | 60 minuten | horror, komedie | Acteurs: Dexter Bell, Beverley Breuer, Sean Carey, Candus Churchill, Nathaniel DeVeaux, Jason Emanuel, Thea Gill, Connor Christopher Levins, Ryan McDonell, Terry David Mulligan, Robert Picardo, Jon Tenney
Een horrorfilm met een politieke boodschap? Waarom niet eigenlijk? George A. Romero stopt al jaren maatschappijkritische boodschappen in zijn werk en met succes. De films van de Amerikaanse Indie-cineast scoren goed bij zowel pers als publiek. Hollywoodregisseur Joe ‘Gremlins’ Dante zag ook wel iets in een politiek getinte film en blikte ‘Homecoming’ in. Het resultaat is opgenomen in de fonkelnieuwe ‘Masters of Horror’ serie, samen met de obscure horrofilm ‘Jenifer’ van Dario Argento. De vraag is alleen of een die-hard griezelfan wel iets kan met dit bloedeloze spektakelstuk.
‘Homecoming’ draait om de aalgladde spindokter Munch (Tenney). Als adviseur van de president mag de man steevast opdraven in foute tv-shows om het beleid van de Amerikaanse regering te verdedigen. Als de stijve Much een foutje maakt en emotioneel reageert op een verhaal van een moeder wiens zoon is omgekomen in Irak, verandert meteen de gehele strategie van de regering. Voortaan gaat de club inspelen nog meer inspelen op pattriotisme en melodrama. Ondertussen draaien de overleden soldaten zich om in hun graf, wat heet: de doden komen weer tot leven als zombies. Hoewel de regering iets anders vertelt, zijn de ondoden gewoon pacifistische personen. Het enige dat ze willen is hun mening kenbaar maken.
In plaats een horrorfilm is ‘Homecoming’ uiteindelijk een politiek statement geworden. Smerigheid en liters bloed zul je niet tegenkomen in deze film. Dante mikt meer op de gulle lach door met cynische one-liners rond te strooien. En toegegeven, er zitten best leuke woordgrappen tussen waarin met name de democraten en fundamentalistische gelovigen eraan moeten geloven. Ook door het beleid van de oorlogsgeile Bush-regering te bekritiseren en op de hak te nemen toont Dante zijn politieke standpunten op een aardige manier. Zombies en politiek zijn een behoorlijk originele combinatie. Helaas houden de positieve bewoordingen voor ‘Homecoming’ hier ook op.
‘Homecoming’ is een film met het hart op de goede plaats, maar de erbarmelijke uitwerking verknalt veel. Hoewel de film maar een klein uur duurt is Dante er niet in geslaagd een vlotte film af te leveren. ‘Homecoming’ is een film die niets aan duidelijkheid te wensen over laat: Bush is evil, de regering is door- en door verrot en al die arme gesneuvelde soldaten zijn zo zielig. Een heldere mening die je continu door de strot wordt geduwd. Dante gebruikt een mokerhamer om zijn visie bij je naar binnen te stampen, elke dialoog puilt uit van uitleggerige woorden en de pacifistische zombies blijven je om de haverklap aankijken met hun puppy oogjes.
Subtiliteit is niet te vinden in deze film. Op zich geen punt, maar de personages die je door het verhaal heen loodsen zijn te vlak om lang te blijven boeien. Karikaturale spindokters, geile trailer trashschrijfsters en schuimbekkende regeringskopstukken zijn zó uitgekauwd. Helaas kunnen de B-auteurs weinig beginnen met hun rollen, het gevolg is dat je naar een stel onsympathieke bordkartonnen stripfiguren zit te kijken. Nu bestaat het merendeel van Dante’s werk uit cartooneske personages en situaties, maar anno 2006 mag je wel iets meer verwachten van een horrorfilm. Wat meer intelligentie en suspense bijvoorbeeld. Qua horror stelt ‘Homecoming’ enorm teleur. De zombies zien er nep uit, er is geen bloed te zien en de spanningsboog is nihil.
Wat overblijft is een 60 minuten durende aanklacht tegen de huidige Amerikaanse regering verpakt in een zombie B-film. Pover acteerwerk en low budget effecten in een drammerige anti-Bush film is iets teveel van het goede. Dante is teveel blijven hangen in zijn jaren 80 gloriedagen en dat proef je terug in dit gedateerde filmpje met een actuele boodschap.
Frank v.d. Ven