Hors de Prix – Priceless (2006)
Regie: Pierre Salvadori | 104 minuten | komedie | Acteurs: Gad Elmaleh, Audrey Tautou, Marie-Christine Adam, Vernon Dobtcheff, Jacques Spiesser, Annelise Hesme, Charlotte Vermeil, Claudine Baschet, Laurent Claret, Jean de Coninck, Blandine Pélissier, Philippe Vendan-Borin, Bernard Bourdeau, Didier Brice, Frédéric Boquet, Jean-Michel Lahmi, Guillaume Verdier
Smakelijke en sprankelende Franse komedie met glansrollen voor Audrey Tautou en Gad Elmaleh. Zij zijn aan elkaar gewaagd als de egoïstische “golddigger” Irène en de stuntelige ober Jean. Tautou laat weer eens zien dat ze behalve een knap gezicht een heel scala aan geraffineerde emoties in zich heeft en Elmaleh is een verademing om in de hoofdrol van een romantische komedie te zien. Hij ziet er op het eerste gezicht absoluut niet uit als een type dat voor zo’n rol in aanmerking zou komen. Zeker niet in de openingsscène, als hij in zijn hotelpak gestoken de honden van rijke gasten aan het uitlaten is. Door zijn uitstekende spel kan hij echter laten zien, waarom zijn casting niet alleen verfrissend is, maar ook nog geloofwaardig is. Hij stapt moeiteloos over van stuntelige ober naar nonchalante “man van de wereld” als hij daarvoor kiest en juist door zijn positie als underdog, weet hij hij te overtuigen.
Regisseur Salvadori heeft met zijn hoofdrolspelers een gouden greep gedaan, want de chemie tussen Tautou en Elmaleh is duidelijk aanwezig en het is genieten om naar hun capriolen te kijken, om elkaar de loef af te steken. Want dit is zeker geen conventionele komedie, want dergelijke amorele en zelfzuchtige personages met een pluk-ze mentaliteit zijn bijna nooit de belangrijkste karakters. Het is dan ook knap dat de kijker toch altijd sympathie blijft voelen voor Irène en Jean.
Zij is vooral uit om mannen als Jacques (Vernon Dobtcheff, in een amusante bijrol) en Gilles (Jacques Spiesser, die telefonisch door Jean flink voor schut wordt gezet) kaal te plukken, terwijl Jean min of meer per ongeluk de gigolo wordt van de oudere dame Madeleine (Marie-Christine Adam). Deze vrouw maakt zich geen illusies over liefde. Ze weet waar ze voor betaalt en ziet haar afspraken met Jean als een zakelijke overeenkomst. Adam zet een goede rol neer, met haar no-nonsense houding, waardoor ze – ondanks het feit dat ze eigenlijk eenzaam en alleen is – toch niet zielig wordt. Irène en Jean komen pas echt goed op dreef als ze gaan proberen tegen elkaar op te concurreren met cadeaus en ze elkaar telkens maar tegen het lijf blijven lopen. Vanaf het begin is al wel duidelijk dat Jean stapelverliefd is, maar wat wil Irène eigenlijk? Toch die rijke, oude man aan de haak slaan, trouwen en haar hele leven verzorgd zijn? Of gaat ze toch voor die ober met dat elastische gezicht? Het blijft van begin tot eind leuk om naar te kijken.
Hoewel de film drijft op de acteurs, mag ook niet vergeten worden dat het uitgekiende scenario (geschreven door Salvadori en Benoît Graffin) bubbelt als de vele champagne die vergoten wordt en de film er ook prachtig uitziet, dankzij het magnifieke camerawerk van Gilles Henry. Er wordt een tijdje geflirt met het idee dat, gezien de vele feesten, de peperdure kleding en accessoires en vooral de stijlvolle suites in de hotels op diverse exclusieve vakantieoorden, het misschien niet zo gek is hoe Irène – en later Jean in hun levensonderhoud voorzien. Juist hierdoor blijft de film intrigerend en komt de ontknoping na iets meer dan anderhalf uur eigenlijk te vroeg. Met zulk talent aan het werk, zou je hopen op een “extended edition” met nog meer van dit fraais.
Hans Geurts