Hostel (2005)

Regie: Eli Roth | 95 minuten | horror | Acteurs: Jay Hernandez, Derek Richardson, Eythor Gudjonsson, Barbara Nedeljakova, Jan Vlasák, Jana Kaderabkova, Jennifer Lim, Lubomir Bukovy, Jana Havlickova, Rick Hoffman, Petr Janis, Takashi Miike, Patrik ZIgo, Milda Jedi Havlas, Martin Kubacák, Miroslav Táborský, Paula Wild, Vladimir Silhavecky, Barbora Oboznenkova, Daniel S. Frisch, Radomil Uhlir, Philip Waley, Mark Taylor, Nick Roe, Natali Tothova, Petra Kubesova, Christopher Allen Nelson, Josef Bradna, Lubomir Silhavecky

Hou je van sprookjes? Je weet wel: die leuke zedenpreken waarin wolven, geitjes, kleine meisjes en biggetjes de hoofdrol opeisen. Geniet je van dergelijke verhalen, dan is ‘Hostel’ vast iets voor jou. Je kunt deze horrorfilm het beste vergelijken met de oldschool sprookjes zoals deze honderden jaren geleden werden opgetekend. In de loop der jaren is er flink wat geschaafd (lees: censuur toegepast) aan de Roodkapjes, Hans en Grietjes en Sneeuwwitjes om ze geschikt te maken voor de tere kinderziel. ‘Hostel’ herstelt de oorspronkelijke gruwelijkheid van fabels in ere door niet te kijken op een litertje bloed meer of minder. Om het geweld te rechtvaardigen zit er ook een moraal in dit verhaal.

‘Hostel’ introduceert een drietal vrienden, te weten Paxton (Hernandez), Josh (Richardson) en Oli (Gudjonsson). Het trio houdt zich voornamelijk bezig met blowen, feesten en het oppikken van gewillige meisjes. Dat laatste valt nog niet zo mee. Zelfs in Amsterdam, hét Walhalla voor geile twintigers, gaat de zoektocht naar seks niet als gewenst. Het lompe gedrag van onze helden valt niet bij iedereen in goede aarde. Gelukkig zijn de meiden in Slowakije wat gewilliger. Tenminste dat wordt hen verteld. Pax, Josh en Oli verspillen geen seconde en vertrekken naar het zogenaamde seksparadijs. Onze testosterronbommen vallen met hun neus in de boter, want in de jeugdherberg waar ze verblijven lopen prachtige vrouwelijke exemplaren rond. Als de eerste romances aanbreken vinden ook de eerste verdwijningen plaats. Wat is er gaande?

Je kunt ‘Hostel’ zoals gezegd beschouwen als een sprookje voor volwassen. Alle gebeurtenissen, personages en decors zijn larger than life en niet serieus te nemen. De film begint in Amsterdam (de scènes die zogenaamd plaatsvinden in onze hoofdstad zijn echter in Praag geschoten) waar iedereen Duits spreekt en zich suf blowt. Ook is het erg opvallend dat de hippe stad bevolkt wordt door slecht geklede mensen met Oostblok-koppen. Verder is ieder straatje gezegend met een fel verlichte hoerenkast. Als de film zich later verplaatst naar Slowakije wordt het niet veel beter. In dat land lopen enkel fotomodellen rond die graag naar foute jaren 80 rock luisteren. ‘Hostel’ is allerminst politiek correct.

De eerste drie kwartier schotelt regisseur Eli Roth je rondborstige dames, hitsige helden en karikaturale plaatsen voor alvorens hij overgaat tot brute horrorscènes. Kick je puur op gewelddadige passages dan zul je waarschijnlijk snel de afstandsbediening pakken, want veel actie is er in de eerste helft van de film niet te bespeuren. Dat zou jammer zijn, want de opbouw van ‘Hostel’ is ingenieus opgebouwd. De film kent een moddervette moraal in de vorm van de spreuk: ‘Behandel ieder ander zoals je zelf behandeld wilt worden’. De onbeschofte manieren van onze helden keren zich tegen hen op een manier die niemand zag aankomen.  Het eerste half uur besteedt Roth aan het opvoeren van zijn hoofdpersonen. Het vrolijke drietal bestaat uit irritante mannen die zich overleveren aan hun dierlijke instincten. Alles moet wijken voor hun egoïstische belangen, seks dus. In hun tocht respecteren ze niets of niemand en gedragen ze zich als lompe toeristen. Als de groep tenslotte Slowakije bereikt, verandert de situatie. De bevolking is niet gediend van hun gedrag en al snel voelt de groep zich geïsoleerd. De finale tenslotte bestaat uit een pure slachting. De manier waarop de sfeer langzaamaan verandert is een van de sterkste punten van dit bloederige sprookje.

Het acteerwerk draagt goed bij aan de sfeer. Toegegeven: briljant spel is niet te bekennen in deze film, maar de cast presteert adequaat. Vooral Hernandez heeft de juiste toon te pakken als arrogante Amerikaan die vreselijk door de mangel wordt gehaald. Ook Richardson levert degelijk werk af. De leukste rol is echter voor Gudjonsson weggelegd die de IJslandse Oli op een erg aanstekelijke wijze (lees: als een vette karikatuur) neerzet. De IJslandse toerist is grappig in zijn oppervlakkigheid en Gudjonsson’s pretoogjes en enthousiasme zijn leuk om naar te kijken. De Slowaakse dames die de twee Amerikanen verleiden verdienen ook een speciale vermelding. Vooral de donkerharige Barbara Nedeljakova maakt indruk als vamp met een macaber karakter. Geen Oscarmateriaal, maar afdoende voor een film als deze.

‘Hostel’ is erg genietbaar voor horrorfreaks, want Roth is niet zuinig met geweld. Dat je wel het nodige geduld moet opbrengen voordat je de eerste slachtpartijen kunt aanschouwen is typerend voor sprookjes. Geef toe: vond je het ook niet lang duren voordat de jager kwam om de buik van de wolf open te snijden? Maar uiteindelijk blijft het einde van het verhaal je toch bij en in dat opzicht is ‘Hostel’ meer dan geslaagd.

Frank v.d. Ven

Waardering: 4

Bioscooprelease: 2 maart 2006