House of 1000 Corpses (2003)

Regie: Rob Zombie | 85 minuten | horror | Acteurs: Sid Haig, Bill Moseley, Sheri Moon, Karen Black, Chris Hardwick, Erin Daniels, Jennifer Jostyn, Rainn Wilson, Walton Goggins, Tom Towles, Matthew McGrory, Robert Allen Mukes, Dennis Fimple, Harrison Young, William Bassett

Onlangs ging Rob Zombie’s tweede film ‘The Devil’s Rejects’ in première, een goed gemaakte horrorfilm die de kijker op bepaalde momenten koude rillingen bezorgt. ‘House of 1000 Corpses’ was in 2003 zijn regisseursdebuut, en is min of meer een voorloper van ‘The Devil’s Rejects’. Hoofdfiguren zijn de leden van de familie Firefly: moeder, zoons Otis, Tiny en Rufus Jr., dochter Baby en grootvader. Ze zijn stuk voor stuk amoreel, moorddadig en onberekenbaar.

De sterkste rol is weggelegd voor Bill Moseley als Otis. Hij is het meest uitgediepte karakter van het hele stel. De monologen die hij afsteekt tegen zijn slachtoffers wijzen erop dat hij uiterst intelligent is, en dat maakt hem ook de meest gevaarlijke van de Fireflies. Baby is een stoeipoes met weinig inhoud, net als haar moeder. Rufus Jr. en Tiny houden de gehele film hun mond en vallen in de categorie ‘hersenloze spierbundels’. Opa Firefly en helse clown Captain Spaulding zorgen voor de ‘comic relief’.

Natuurlijk is het verhaal flinterdun, zoals gebruikelijk in het genre van de ‘slashermovie’. Maar de vormgeving is goed doordacht en effectief: het doet denken aan de zogenaamde ‘horror comics’, goedkope stripboekjes met uiterst bloederige horrorverhalen. Er is gelet op details en al het mogelijke is gedaan om de juiste sfeer te creëren. Het verhaal is op bepaalde momenten heerlijk ‘over the top’, zonder dat het stompzinnig wordt. Dit alles geeft de film een extra dimensie, waardoor hij uitstijgt boven de gemiddelde horrorfilm. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ‘House of 1000 Corpses’ de status van culthit heeft verworven.

Rob Zombie is naast regisseur ook muzikant, illustrator en scriptschrijver. Het is daarom bijna vanzelfsprekend dat hij de soundtrack, het script en de art-direction van zijn films zelf op zich neemt. Zombie is een diehard-fan van het horrorgenre, en het kan hem over het algemeen niet shockerend en bloederig genoeg zijn. Helaas voor hem moest er in ‘House of 1000 Corpses’ flink geknipt worden in de heftigste scènes, voordat deze film in de bioscopen mocht gaan draaien. Waarschijnlijk waren de filmdistributeurs bij het verschijnen van zijn tweede film ‘The Devil’s Rejects’ wat coulanter, want deze is explicieter en bevat nog meer geweld dan ‘House of 1000 Corpses’.

Tip: bekijk ‘House of 1000 Corpses’ en ‘The Devil’s Rejects’ achter elkaar voor een fijn avondje griezelen. Aanzienlijk enger dan alle ‘Scream’- en ‘I Know What You Did Last Summer’-delen bij elkaar!

Saskia Blokker