I Am David (2003)

Regie: Paul Feig | 90 minuten | drama | Acteurs: Ben Tibber, James Caviezel, Joan Plowright, Hristo Shopov, Silvia de Santis, Paco Reconti, Roberto Attias, Francesco De Vito, Paul Feig, Lucy Russell, Maria Bonnevie, Viola Carinci, Marin Jivkov, Robert Syulev, Alessandro Sperduti,

De Amerikaanse acteur Jim Caviezel kennen we vooral door zijn hoofdrol in ‘The Passion of the Christ’. In het jaar voordat hij als Christus wereldfaam vergaarde, speelde hij een personage met de al even bijbelse naam Johannes, in de bescheiden productie ‘I Am David’. Hoewel we weinig van deze Johannes zien, speelt hij een grote rol in het leven van hoofdpersonage David. Verder maken we kennis met een jong meisje dat Maria heet en met Sint Elisabeth, patroonheilige van de bakkers. Katholicisme alom dus, maar wat levert dat voor film op?

‘I Am David’ blijkt een roadmovie, en wel van het meest lieflijke soort. De film handelt over de reis van de jonge David, die ontsnapt uit het communistisch concentratiekamp waarin hij een groot deel van zijn leven heeft doorgebracht. Zoals het een roadmovie past gaat het vooral om de geestelijk groei van het hoofdpersonage, waarbij de lokaties de geestesgesteldheid van de jongen weerspiegelen. Zo reist David van het duistere en kille concentratiekamp naar de zonnige dorpjes van Zuid-Zwitserland. Dat hij door donkere, dichte bossen moet om dit warme licht te bereiken, spreekt dan vanzelf.

Hoewel het verhaal weinig verrassingen bevat (maar genoeg om bij de les te moeten blijven), is het de uitwerking ervan die ‘I Am David’ een hele fijne film maken. De Italiaanse en Zwitserse lokaties zijn pittoresk zonder meteen tot eurokitsch te vervallen, de warmbloedige personages worden alle prima vertolkt en de film kent ook wat humoristische momenten. Maar de grootste kracht van ‘I Am David’ zit in de overduidelijke liefde waarmee deze productie is gemaakt, een liefde die van ieder beeld afstraalt en die nooit sentimenteel of stroperig wordt.

En die Katholieke connectie? Die is er wel, maar hinderlijk wordt het nooit. Het gaat in ‘I Am David’ dan ook om zaken die niet specifiek Christelijk zijn: eerlijkheid, vrijheid, naastenliefde, hoop, etc. Alleen het offer ligt er misschien iets te dik op, maar dat is dan ook het enige. Wat resteert is een hartverwarmende, ontroerende en uiterst genietbare film. Een film die ook nog eens aantoont dat het religieuze Amerika meer gezichten kent dan alleen het afstotend strenge. En dat is best wel eens verfrissend.

Henny Wouters