I Kill Giants (2017)

Regie: Anders Walter | 106 minuten | drama, fantasie | Acteurs: Madison Wolfe, Zoe Saldana, Imogen Poots, Sydney Wade, Rory Jackson, Allanah O’Connor, Maya Peters, Art Parkinson, Jennifer Ehle, Don Wycherley, Aideen Wylde, Noel Clarke, Sonya Kelly, Ben Carolan, Brandon Maher, Amanda Stuart, John Boyle

Tegengestelde karakters doen het altijd goed in de kunsten. Laurel en Hardy, Belle en het Beest, de hoer en de heilige, de non en de duivel. Slechts weinig tegenstellingen spreken zo tot de verbeelding als die van het kind en het monster. Dat was eeuwen geleden al zo, toen het monster van Frankenstein een onschuldig meisje tegenkwam. Maar ook nu nog komt die combinatie regelmatig voorbij, zoals in de prachtige boekverfilming ‘A Monster Calls’ (2016) en het vergelijkbare ‘I Kill Giants’.

In laatstgenoemd Amerikaans fantasy-drama ontmoeten we Barbara Thorson, een beginnend puber die met haar broer en zus leeft in een woning langs de kust van Long Island. Barbara’s lastige karakter brengt haar steeds in de problemen. Ze is slim, sarcastisch, opstandig, eigenwijs, kortom onuitstaanbaar. Maar Barbara heeft dan ook een flinke verantwoordelijkheid op zich genomen: ze wil haar familie en de inwoners van het stadje beschermen tegen de monsters die hen omringen.

Of die monsters echt bestaan of alleen in Barbara’s hoofd? In de loop van de film wordt meer duidelijk over Barbara’s gedrag en queeste. Bij die queeste krijgt Barbara de hulp van haar nieuwe klasgenootje Sophia, een pas aangespoeld Engels onderdeurtje die verder niemand heeft. Voor haar grotere, onuitgesproken problemen krijgt ze hulp van de schoolpsycholoog en verder houdt ook Barbara’s oudere zus Karen een oogje in het zeil.

Net als ‘A Monster Calls’ is ‘I Kill Giants’ een film met verschillende gezichten. Er is de sfeervolle fantasiewereld met reuzen en andere monsters. Maar er is ook de harde realiteit, een trieste werkelijkheid die ons langzaam duidelijk wordt. Het sarcasme van Barbara zorgt dan weer voor een glimlach op zijn tijd, terwijl een paar nare klasgenoten zorgen voor minder aangename scènes. Meest ontroerend zijn de scènes met grote zus Karen, een jonge meid die net als Barbara te veel hooi op haar vork heeft genomen.

De combinatie van fantasie en diep menselijk drama werkt opnieuw prima. Wel jammer dat de makers te veel voor de kijker verborgen houden. Dit komt de spanning ten goede maar maakt latere gebeurtenissen soms wat ongeloofwaardig. Gelukkig wordt dit gecompenseerd door prima acteren, een lekker tempo en fijne CGI. Al bij al iets minder dan ‘A Monster Calls’, maar nog altijd een prima film voor jong en oud, man en vrouw, mens en monster.

Henny Wouters

Waardering: 3.5