I Know What You Did Last Summer (1997)

Regie: Jim Gillespie | 100 minuten | horror, thriller, fantasie | Acteurs: Jennifer Love Hewitt, Sarah Michelle Gellar, Ryan Phillippe, Freddie Prinze Jr., Bridgette Wilson, Anne Heche, Johnny Galecki, Muse Watson, Stuart Greer, J. Don Ferguson, Deborah Hobart, Mary McMillan, Rasoo J’Han, Dan Albright, Lynda Clark, Shea Broom, John Bennes, Jennifer Bland, William Neely, Jonathan Quint, Richard Dale Miller, Mary Neva Huff, David Lee Hartman    

‘I Know What You Did Last Summer’ is een aardige horrorfilm met een overwegend jonge cast. De film kent een behoorlijk begin, maar houdt het niveau een klein uur vast. Slasher-liefhebbers moeten het hebben van het laatste stuk, waarin de dorpsgek zijn vishaak veelvuldig gebruikt. Overgestileerde settings en cast doen de kwaliteit geen goed.

Opvallend is dat het eerste uur van de film beduidend trager verloopt dan het laatste half uur. Regisseur Gillespie neemt de tijd en er ontwikkelt zich een, weliswaar dun, verhaal. Niet dat het verhaal zo belangrijk is in nogal wat horrorproducties, maar Gillespie brengt in ieder geval knap in beeld hoe mensen lijden onder het verdonkeremanen van een dodelijk ongeval. De daders, vier jonge mensen, veranderen langzamerhand in geestelijke wrakken. Daarnaast zijn de schrikmomenten van de film in het begin suggestief en spannend. Na een uur is het ineens over en rennen en vliegen de hoofdrolspelers alle kanten op en haalt de moordenaar zijn eerdere inactiviteit ruimschoots in.

De moordende gek is deze keer een enge visser met rancuneuze gevoelens. De makers van de film hebben goed gekeken naar eerdere slasherfilms, zoals ‘Friday the 13th’. De Jason Voorhees van toen heet nu Ben Willis en Ben gebruikt zijn ervaringen van de visafslag op iedere tiener die hem niet aanstaat. Aangezien ‘I Know’ vol zit met jongeren, zit Willis beslist niet werkeloos thuis! Jammer is dat het gezicht van de booswicht wordt ontmaskerd, waardoor een stuk spanning door suggestie verloren gaat. Te vaak domineert de middelmaat. Zo imponeert geen van de hoofdrolspelers met een opvallende rol of het moet Anne Heche zijn als wereldvreemde zus van een overleden knaap. De twee jongens en twee meisjes die de film dragen, zijn stuk voor stuk fris gekapte, modieuze tieners, maar het is juist het perfecte, het overgestileerde, dat een horrorfilm geen goed doet.

De film is exemplarisch voor tienerhorror uit de jaren negentig, waarin stijl het wint van inhoud en je nooit het gevoel hebt dat je echt doodsbang moet zijn. Flauwe grappen en verwijzingen naar andere films zijn funest voor de spanning. Tienerhorror zoals ‘I Know’ betekent bovendien veel, heel veel rockmuziek, waarvan dertien in een dozijn gaat.

‘I Know’ is niet meer dan een aardige film. Lange tijd gaan spanning en een redelijk verhaal hand in hand. Wanneer later de nuance verdwijnt en plaatsmaakt voor bot geweld, zijn de liefhebbers van zinloos geweld tevreden. Maar evenals bij de vele, nog puberende slachtoffers is het leven dan al lang uit de film verdwenen. Redelijk geslaagde tienerhorror.

Robbert Bitter

Waardering: 2

Bioscooprelease: 5 maart 1998