I Still See You (2018)

Recensie I Still See You CinemagazineRegie: Scott Speer | 95 minuten | fantasie, thriller | Acteurs: Bella Thorne, Richard Harmon, Dermot Mulroney, Amy Price-Francis, Shaun Benson, Louis Herthum, Thomas Elms, Sara Thompson, David Lawrence Brown, Hugh Dillon, Stephanie Moroz, Micah Kennedy, Marina Stephenson Kerr, Cassandra Potenza, Danika Frederick, Arden Alfonso

Na het immense succes van ‘Twilight’ is de term ‘young adult’ volledig ingeburgerd in Hollywood. Deze classificatie voor films voor tieners trekt een doelgroep waar veel studiobonzen wel brood in zien. Deze demografie kan met een serie ‘meegroeien’ en zo jarenlang aan een reeks gebonden worden. Daarnaast is de formule ook interessant voor een publiek dat van spannende films houdt, maar niet van grof geweld houdt. PG 13 dus en dat is de grootste doelgroep onder het Amerikaanse bioscooppubliek. ‘I Still See You’ is een ‘young adult’ film. Dat kan voor een lezer een aanrader of afknapper zijn…

Tien jaar geleden zorgde een apocalyptische ramp ervoor dat de wereld geteisterd werd door geesten. Veronica Calder (Bella Thorne) ontvangt een bericht dat weleens verband kan houden met deze bovennatuurlijke fenomenen. Ze krijgt hulp van haar mysterieuze klasgenoot Kirk en daalt af in de schaduwwereld waar de grens tussen de levenden en de doden vervaagt. Een strijd tegen de klok om een sluwe moordenaar te traceren, is begonnen.

‘I Still See You’ trapt in de valkuil van veel ‘young adult’ films: het is een softe film die voor een spannende aanpak kiest. In dit geval geesten dus. Spoken zijn angstaanjagende verschijningen, maar in deze film blijken de schurken nogal tandeloze figuren te zijn. Het dreigingsniveau is nihil. ‘Twilight’ liet iconische vampieren en weerwolven als meelijwekkende zielenpieten opdraven. Er was geen dreiging te bekennen in die films. Omdat er op jongvolwassenen en tieners gemikt wordt, wordt het geweld en de dreiging tot een minimum beperkt. Het moet niet te eng worden toch? ‘I Still See You’ voelt als een compromis: als een thriller light. Je krijgt er geen nachtmerries of rillingen van, maar spannend of enerverend is het ook niet.

Het acteerwerk is oké, de soundtrack best te pruimen en de cinematografie is degelijk. Deze film mist echter een hart. Het is te veilig en te nietszeggend. Snel vergeten dus.

Frank v.d. Ven

Waardering: 2

Bioscooprelease: 29 november 2018
DVD-release: 29 maart 2019