I Was a Male War Bride (1949)

Regie: Howard Hawks | 105 minuten | komedie, romantiek | Acteurs: Cary Grant, Ann Sheridan, Marion Marshall, Randy Stuart, Bill Neff, Robert Adair, Michael Balfour, André Charlot, Russ Conway, Patricia Cutts, Coral Drouyn, Paul Hardtmuth, Joe Haworth, Gil Herman, Arthur Hill, Carl Jaffe, Lily Kann, Harry Lauter, Alfred Linder, Mike Mahoney, Patricia Marmont, Robert Patten, Barbara Perry, Edward Platt, Ben Pollock, William Pullen, Otto Reichow, William Self, John Serret, Lester Sharpe, Kenneth Tobey, Ruben Wendorf, John Whitney

‘Get in touch with your feminine side’. Dustin Hoffmann deed het, net als Robin Williams. En ook Jack Lemmon en Tony Curtis draaiden er hun hand niet voor om. Met veel plezier verkleedden deze acteurs zich voor een filmrol als vrouw. Filmlegende Cary Grant gaf zijn geheel eigen draai aan het verkleedpartijtje in de komedie ‘I Was a Male War Bride’ uit 1949, waarin hij schitterde naast Ann Sheridan. Achteraf zal het nauwelijks verbazen dat juist Grant wel in was voor een rollenspel. De acteur, een van de meest charmante leading men van het klassieke Hollywood, hield zijn biseksualiteit angstvallig verborgen. Want hoewel hij met maar liefst vijf dames in het huwelijksbootje stapte, gaan er hardnekkige geruchten dat zijn grote liefde acteur Randolph Scott was, met wie hij jarenlang een huis deelde. Scott bestempelde zichzelf bovendien wel eens als ‘Cary Grants wife’. Toen de studiobonzen hier lucht van kregen, dreigden ze Grants contract op te zeggen als hij niet onmiddellijk elders zou gaan wonen. Als bekend zou worden dat Hollywoods grootste hunk met een man woonde, zou dat Grants carrière namelijk wel eens flinke schade kunnen toebrengen.

‘I Was a Male War Bride’ werd geregisseerd door de bijzonder veelzijdige Howard Hawks, met wie Cary Grant in totaal vier films zou maken. De Franse legerkapitein Henri Rochard (Grant) krijgt opdracht om samen met de Amerikaanse officier Catherine Gates (Ann Sheridan) een geheime missie uit te voeren in het door de geallieerde gecontroleerde Duitsland, kort na de Tweede Wereldoorlog. Eigenlijk zijn de twee, die al eerder met elkaar werkten, gek op elkaar, maar ze willen zich niet laten kennen. Dit levert een reeks hilarische situaties op, waarbij het veelal Henri is die op zijn nummer wordt gezet. Uiteindelijk durven de twee toch uit te spreken wat ze voor elkaar voelen en het duurt dan ook niet lang voordat ze met elkaar in het huwelijksbootje stappen. Wanneer Catherine echter plotseling wordt gesommeerd terug te keren naar de Verenigde Staten, blijkt er maar één manier zijn voor Henri om mee te kunnen; als mannelijke oorlogsbruid. Deze ongewone situatie wordt niet zomaar door alle oversten geaccepteerd en dus zit er voor Henri niets anders op dan zich te verkleden als… zijn eigen bruid!

Het filmpubliek kwam in grote getale af op deze screwballkomedie waarin de haat-liefdeverhouding tussen man en vrouw op ouderwetse wijze op de hak worden genomen. Zo kort na de oorlog had men wel weer eens zin om lekker te kunnen lachen en met ‘I Was a Male War Bride’ kreeg het publiek waar het voor kwam. Vooral het eerste deel van de film wordt gekenmerkt door naar slapstick neigende komische situaties en heerlijke snerende oneliners, niet in de laatste plaats door het opvallende en zeker voor die tijd gedurfde spel met vooroordelen (vrouwen in het leger die aanpappen met rokkenjagende buitenlandse collega’s… Dat is vrágen om problemen). Op subtiele wijze wist Hawks de toen heersende censuurcommissie te omzeilen. Over de vraag wie de hoofdrol zou moeten spelen in deze prent hoefde hij niet lang na te denken. Cary Grant had reeds bewezen voor zowel de fysieke als de verbale humor uitermate geschikt te zijn en heeft in deze film soms aan één blik of één zin al genoeg om de lachers op zijn hand te krijgen. Hij krijgt daarbij geweldig tegenspel van Ann Sheridan (in tegenstelling tot Grant een verrassende keuze), met wie hij een niet te versmaden chemie heeft.

Het verhaaltje mag dan flinterdun zijn, dankzij het sterke spel van de hoofdrolspelers maal je daar niet om. Vergeleken met eerdere collaboraties tussen regisseur Hawks en Grant – ‘Bringing up Baby’ uit 1938 en ‘His Girl Friday’ uit 1940 – komt ‘I Was a Male War Bride’ echter minder goed uit de verf en dat heeft alles te maken met het verschil in tempo. In de eerste twee films worden de scherpe dialogen als een vuurpeloton op je afgeschoten, terwijl de grapdichtheid in ‘I Was a Male War Bride’ toch een stuk lager ligt. Desondanks is dit een grappige film, waarin zowel Cary Grant als Ann Sheridan de mogelijkheid krijgen hun komische talenten te etaleren. Dat komt op het conto van Charles Lederer, Leonard Spigelglass en Hagar Wilde en hun prima script (genomineerd voor een Writer’s Guild Award) en uiteraard van regisseur Howard Hawks die solide werk aflevert. ‘I Was a Male War Bride’ is een charmante komedie. Niet een film die zich kan meten met de allergrootsten in zijn genre, maar een prent die de kijker inpalmt met een flinke dosis ouderwetse star power en solide romantische chemie tussen de hoofdrolspelers. Dit filmpje is bovendien heel wat beter dan de doorsnee romkom die tegenwoordig op het witte doek wordt gebracht!

Patricia Smagge