If I Had Known I Was a Genius (2007)
Regie: Dominique Wirtschafter | 97 minuten | komedie | Acteurs: Markus Redmond, Whoopi Goldberg, Keith David, Debra Wilson, Sharon Stone, Tara Reid, Della Reese, Daniel Benzali, Nadia Bjorlin, Kwesi Boakye, McCaleb Burnett, David Denman, Noel Gugliemi, Christian Monzon, Reed Alexander, Jenica Bergere, Brett Buford, Roslyn Cohn, Izzy Diaz, Bree Elise, Kira Legg, Summer Perry, Andy Pessoa, Rob Pinkston, Andy Richter, Elliot Smith, French Stewart, Shawna Sutherland, Livia Treviño, Shannon Vann, Paul Witten, Kelvin Yu
Je kent vast het gezegde ‘alle begin is moeilijk’ wel. Dat gaat niet altijd op, maar vaak wel. Dat geldt ook voor regiedebuten. In de filmwereld zijn verschillende, imposante regiedebuten te noemen. Denk bijvoorbeeld eens aan ‘The Shawshank Redemption’ van Frank Darabont of het meer recente “Gone Baby Gone” van Ben Affleck (2007). Naast de succesvolle regiedebuten zijn er natuurlijk ook de nodige decepties op dat gebied. “If I Had Known I Was a Genius” van Dominique Wirtschafter is daar een voorbeeld van.
Officieel behoort de film tot het genre komedie. Komedie…? Ja, maar de humor is niet van het kaliber van bijvoorbeeld ‘American Pie’ of ‘Dude, Where’s My Car?’. Af en toe wekt de film een flauwe glimlach op, maar veel meer dan af en toe grappig zal het niet worden. Als komedie is deze productie in ieder geval niet geslaagd.Behalve het lachgehalte is ook de plot van een laag niveau. Je zou verwachten dat ‘If I Had Known I Was a Genius’ draait om een geniaal persoon. De hoofdrolspeler is dan ook de bijzonder intelligente Michael. Zijn intelligentie komt echter nauwelijks aan bod. Eigenlijk draait de film meer om het leven van buitenbeentje Michael. Je zou de film vanwege de plot en het lage lachgehalte dan ook beter kunnen beschilderen als een drama met een humoristisch randje. Als drama is de film nog niet denderend, maar wel beter te ontvangen.
Het portret van de geniale Michael is saai en onsamenhangend. Saai, omdat het personage na verloop van tijd Michael niet meer weet te boeien. Onsamenhangend, omdat het verhaal vol zit met ergerlijke plotsprongen. Te denken valt dan bijvoorbeeld aan de rollen van Sharon Stone en Tara Reid. Ze komen plotsklaps in beeld en geven de plot even een versnelling mee. Even maar, want even snel als ze op het witte doek verschijnen, verdwijnen ze weer, met meerdere anticlimaxen tot gevolg. Elke anticlimax is er eigenlijk al één te veel, maar een veelvoud daarvan is echt een dooddoener. Daar is deze productie een héél goed voorbeeld van. Het hele verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van een oudere Michael, gespeeld door de relatief onbekende Markus Redmond. Wat je ziet is de 26-jarige Michael die je meeneemt door zijn leven van zijn zesde levensjaar af, tot aan de man die hij uiteindelijk is geworden. Er komt dus geen andere acteur aan te pas. Dit originele perspectief is in het begin best aardig. Na verloop van tijd begint het wel wat te vervelen, met name omdat naast het personage Michael ook Markus Redmond niet een acteur is die je anderhalf uur lang kan blijven boeien.
Uiteindelijk leiden alle ergernissen die de film rijk is tot dat ene zinnetje: “If I had known I was a genius…” Een zin met een flinterdunne boodschap, waar je ook nog eens anderhalf uur op heb zitten wachten. Valt er dan helemaal niets te genieten? De gebruikte muziek is wel leuk en daarnaast is het grappig om Whoopi Goldberg in een rol te zien die we niet van haar gewend zijn. Verder valt er helaas maar weinig goeds te ontdekken. ‘If I Had Known I Was A Genius’ is een tegenvallende mix van drama en komedie; daar hoef je geen genie voor te zijn.
Arian Schouten