If the Sun Explodes (2016)

Regie: Hanna van Niekerk | 80 minuten | avontuur, drama, romantiek | Acteurs: Wies Fest, Egbert Jan Weeber

Hij heet Philip, zij Yara. Zoals alle hippe millennials zoeken zij een tijdje het avontuur in het buitenland, in dit geval in de weelderige Litouwse natuur. De meeste tijd houden ze zich bezig met activiteiten die je ook elders kunt beoefenen: drinken, zwemmen, seksen en luieren. Totdat we begrijpen dat Philip ook op een persoonlijke queeste is: hij wil een eland ontmoeten, omdat een sjamaan hem heeft verteld dat dit zijn totemdier is.

In de speelfilm ‘If the Sun Explodes’ volgen we dit tweetal op hun niet al te avontuurlijke reis. We zien hoe karakterverschillen de relatie langzaam ontwrichten. Yara is een opgewekt en praktisch meisje, Philip is een opgeblazen egotripper, een jongen die nog niet doorheeft dat de wereld niet op hem zit te wachten. Deze botsing van karakters escaleert op een manier die doet denken aan het Zweedse drama ‘Turist’, zonder de impact van dat meesterwerk te benaderen.

‘If the Sun Explodes’ is het debuut van de piepjonge Hanna van Niekerk, die voor deze film een speciale toelage kreeg. Dat we hier met een talent hebben te maken is duidelijk. Ondanks het voortkabbelende verhaal verveelt de film zelden. Uitgekiende composities, fraai kleurgebruik, leuke invalletjes, een consequent ritme en passende muziek zorgen ervoor dat de 80 minuten zo weer voorbij zijn.

Probleem is wel dat Yara en Philip twee karakteristieke vertegenwoordigers zijn van de sneeuwvlokjesgeneratie. Ondanks dat ze de 20 ruim zijn gepasseerd, heb je het idee dat je naar een paar pubers zit te kijken, zonder krasjes op de ziel, zonder waarneembare intellectuele bagage, zonder enige verantwoordelijkheid. Als kids op tienertoer, die in hun verliefdheid en kinderlijkheid nauwelijks oog hebben voor de wereld om hen heen.

Ook al door het jeugdige (fakking) taalgebruik zal deze (fakking) film weinig mensen van boven de (fakking) dertig weten te raken. Maar dat Van Niekerk een talent is staat buiten kijf. Al is het maar vanwege die ene prachtige scène waarin alles samen komt, een scène met een ouderwetse diaprojector en een gloomy hotelkamer.

Om ook oudere kijkers te boeien zal van Niekerk een volgende keer voor een beter uitgewerkt en volwassener script moeten gaan. Maar dan nog is dit een heel behoorlijk debuut. En met die (fakking) sneeuwvlokjes komt het ook vast wel goed.

Henny Wouters

Waardering: 3

Bioscooprelease: 23 februari 2017
On demand release (via Picl): 23 februari 2017