Il colibrì (2022)

Recensie Il colibrì CinemagazineRegie: Francesca Archibugi | 127 minuten | drama | Acteurs: Pierfrancesco Favino, Nanni Moretti, Kasia Smutniak, Bérénice Bejo, Laura Morante, Sergio Albelli, Fotinì Peluso, Alessandro Tedeschi, Benedetta Porcaroli, Massimo Ceccherini, Valeria Cavalli, Lorenzo Mellini, Niccolò Profeti, Elisa Fossati, Pietro Ragusa, Francesco Centorame, Rausy Giangaré

De naam Francesca Archibugi zal buiten Italië zelden een belletje doen rinkelen. De naam Veronesi des te meer. Auteur Sandro Veronesi is bekend van zijn romans, waaronder het veelgeprezen drama ‘Caos Calmo’. De prachtige filmadaptatie uit 2009 leverde eveneens loftuitingen op, al was die film in al zijn eenvoud redelijk ongrijpbaar. Het succes van die verfilming deed uitkijken naar nieuwe adaptaties van Veronesi’s werk. Enter ‘Il colibri’, een verfilming van de gelijknamige roman uit 2019.

‘Il colibri’ beschrijft het leven van Marco Carrera, een onaanzienlijke man die toch geen rustig bestaan leidt. Een complexe familie, met een oudere zus als voornaamste probleemgeval. Een levenslange liefde voor het buurmeisje dat hij leert kennen tijdens een familievakantie aan zee. Een ramp waaraan hij net ontsnapt. Het huwelijk met de Sloveense Marina, een vrouw die alle explosiviteit van de Balkan in zich bergt. En de intense relatie met dochter Adèle.

Ingrediënten genoeg voor een in zichzelf verdrinkend melodrama, maar de bijzondere structuur van deze film maakt het allemaal behapbaar. ‘Il colibri’ kent geen gewone chronologie, het verhaal heeft geen lineaire structuur maar een associatieve. Op die manier gaan we van Marco’s jonge jaren naar zijn oudere jaren naar zijn middelbare jaren en weer terug. Soms is de associatie een vliegtuig, soms is het een touw aan een rug, soms is het vreemdgaan, soms is het iets anders. Hoe vaag dit ook klinkt, het werkt als een tierelier en het wekt gek genoeg de impressie dat je een logisch geordend verhaal volgt. Daarbij zijn het de steeds terugkerende motieven (geestesziekte, beantwoorde en onbeantwoorde liefde, de onzichtbare lijnen die de ene mens met de ander verbinden) die de boel bij elkaar houden.

We hebben aan de acteurs te danken, met Pierfrancesco Favino (Marco), Fotiní Peluso (zus Irene) en Benedetta Porcaroli (dochter Adele) voorop, dat we de personages snel in ons hart sluiten. We hebben het aan de structuur te danken dat we bij de les blijven en dat we steeds nieuwe en verrassende informatie over de personages krijgen. We danken Veronesi voor het idee dat een mens zichzelf mentaal kan verankeren terwijl om hem heen de chaos heerst. En we danken regisseuse Francesca Archibugi dat ze dit allemaal vakkundig heeft weten om te zetten in een bijzonder aangename filmervaring. Dat we haar naam nog maar vaak mogen horen.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 21 september 2023