I’ll Always Know What You Did Last Summer (2006)
Regie: Sylvain White | 92 minuten | horror, thriller, misdaad | Acteurs: Brooke Nevin, David Paetkau, Torrey DeVitto, Ben Easter, Seth Packard, K.C. Clyde, Clayton Taylor, Michael Flynn, Britt Leary, Star LaPoint, Junior Richard, Levy Whitlock, Chad Chiniquey, Manny Slack, James Jamison, Brett Yoder, Don Shanks
Midden jaren negentig pende scenarist Kevin Williamson het script voor de tienerhorror ‘Scream’ (1996). Hij stak de traditionele horrorfilm van de jaren tachtig in een eigentijds jasje en blies zo nieuw leven in een doodgebloed genre. Aangemoedigd door het succes van ‘Scream’, deed Williamson het kunstje nog eens dunnetjes over met ‘I Know What You Did Last Summer’ (1997). Laatstgenoemde film kon op behoorlijk wat star power rekenen, met Ryan Phillippe, Sarah Michelle Gellar, Freddie Prinze Jr. en Jennifer Love Hewitt in de hoofdrollen.
In de sequel was de sterrencast weliswaar geslonken tot Prinze Jr. en Hewitt, maar ook deze film scoorde vrij goed. Al in 2000 werd een derde deel in de reeks aangekondigd, waarin Prinze Jr. en Hewitt opnieuw zouden komen opdraven. Het project bleef echter tijden op de plank liggen. Toen het weer was afgestoft, werd een totaal ander script in elkaar gedraaid. Ditmaal zonder de twee sterren uit de voorgaande delen.
De personages in deel drie hebben dan ook niets te maken met de hoofdpersonen uit het eerste en tweede deel.
Toch is de nieuwe groep tieners wel bekend met de legende van een moordlustige visser die jaarlijks op 4 juli de jacht op nietsvermoedende tieners opent. De jongeren besluiten hun doodsaaie woonplaats, een klein skioord in Colorado, eens flink op te schrikken tijdens de jaarlijkse kermis ter gelegenheid van Onafhankelijkheidsdag. Eén van de jongens hijst zichzelf in het beruchte visserspak en rent door de menigte achter z’n vrienden aan, die het spelletje vrolijk meespelen.
Het gaat mis als één van hen al skateboardend van een gebouw afsuist, om uit de klauwen van de fake Kapitein Haak te blijven. De dorpsbewoners vinden hem dood terug. Zo hadden de tieners het niet afgesproken… De vier die overblijven zweren allen niets over het incident los te laten – waar hebben we dat toch eerder gehoord?
Vanaf dit punt speelt de film verder volgens de vaste routine van de twee voorgangers. We fastforwarden opnieuw een jaar verder. De vier vrienden komen weer bij elkaar en beginnen verdachte aanwijzingen te ontvangen die erop duiden dat iemand afweet van hun akkefietje met fatale afloop. De onderlinge paranoia loopt op en de boel escaleert als één van de vier de druk niet meer aankan en zichzelf van kant maakt. De sheriff en zijn korps vragen zich af of de vriendenclub misschien iets te verbergen heeft.
Veel tijd om op onderzoek uit te gaan heeft de politie niet, want ‘The Fisherman’ laat zich weer in Colorado zien en deze keer is het wel de echte. Je vraagt je als kijker af welk personage in dit deel de killer is, maar de ene na de andere dorpsbewoner legt op weinig opzienbare wijze het loodje en er blijven bar weinig verdachten over. Als de ontmaskering dan eenmaal volgt, blijkt dat speculeren vooraf weinig zin had. Een plottwist kan je verbazen of irriteren en in dit geval is het laatste van toepassing.
‘I’ll Always Know What You Did Last Summer’ is een middelmatige film in z’n genre, die niets aan de twee voorgangers toevoegt. Door de flitsende montage en een stoere soundtrack oogt de film verzorgd, maar wordt het flinterdunne verhaal des te meer benadrukt. Deze style over substance-benadering maakt de film bovendien erg pretentieus voor een productie bestemd voor de dvd-markt.
Kunnen ‘Scream’-klonen je ruim tien jaar na dato nog steeds bekoren, dan zal ‘I’ll Always Know What You Did Last Summer’ je ook wel anderhalf uur van de verveling afhouden. Koester alleen niet de hoop dat je in deze film iets zult zien wat niet al talloze keren in dit uitgekauwde filmgenre voorbij is gekomen.
Wouter Westerhof
Waardering: 2