Imelda (2003)
Regie: Ramona S. Diaz | 103 minuten | documentaire | Met: Imelda Marcos
Als je aan Imelda Marcos denkt, denk je al snel aan de absurde aantallen schoenen die deze vrouw bezat. De buitenwereld ontdekte dit na de val van haar man’s dictatoriale regime op de Filippijnen van 1965 tot in de jaren 80. Maar Imelda was veel meer dan een groot schoenenbezitster. Ze was een vrouw die politiek gezien de perfecte match was voor haar man Marcos.
Imelda is mooi, gewillig, loyaal aan haar steeds machtiger en rijker wordende echtgenoot en ze bezit een onwaarschijnlijk soort naïviteit. Hoewel Imelda met genegenheid spreekt over haar man Ferdinand Marcos, krijg je nooit het idee dat ze echt elkaars grote liefde zijn geweest. Imelda probeert in de film haar kijk op de wereld en de schoonheid van het leven uit te leggen. In een onnavolgbaar relaas dat kant noch wal raakt verklaart ze alle mysteries in het leven. Bovendien is het maar goed dat zij zo gelukkig en geslaagd is. De armen mensen kunnen zich namelijk via haar ook beter voelen. Haar geluk straalt immers ook op hen af. Imelda is een prachtig onderwerp om een film over te maken. Helaas blijft de film op veel punten in gebreke. Zo zijn er een aantal mensen aan het woord die iets zeggen over deze vrouw. Ze worden echter niet geïntroduceerd. Daarom blijft het soms lang onduidelijk wie er aan het woord is. De historische beelden zijn prachtig en waardevol maar er wordt niet verteld over welke periode het filmmateriaal gaat. We springen heen en weer door de tijd en dat is moeilijk om te kunnen volgen.
Ook wordt er niets toegelicht over de vreselijke misstanden die onder dit regime gepleegd zijn. Niet alleen het vele geld dat de bevolking is afgetroggeld maar ook de martelingen en vernederingen die het Filippijnse volk heeft moeten doorstaan door toedoen van dit echtpaar blijven onderbelicht. Aan de andere kant blijkt ook het onvoorstelbare zich toch te voltrekken. Zowel de zoon als dochter van het echtpaar Marcos zijn in 2002 gekozen tot respectievelijk senator en gouverneur. Terwijl je toch zou verwachten dat alleen de naam Marcos je al op achterstand zou zetten in de Filippijnen. Daarmee blijft de geschiedenis van deze Imelda en consorten onnavolgbaar en onbegrijpelijk. Het is duidelijk dat Imelda zelf een grote zeggenschap heeft gehad in de produktie van deze film. De release is dan ook lange tijd uitgesteld geweest door een verbod van Imelda Marcos. Met deze uiteindelijke versie stemde ze toe als het woordje ‘documentaire’ werd weggehaald.
Miranda van der Hoek