In Fabric (2018)

Recensie In Fabric Cinemagazine Regie: Peter Strickland | 118 minuten | komedie, horror | Acteurs: Gwendoline Christie, Sidse Babett Knudsen, Marianne Jean-Baptiste, Caroline Catz, Julian Barratt, Hayley Squires, Richard Bremmer, Leo Bill, Susanna Cappellaro, Steve Oram, Fatma Mohamed, Jaygann Ayeh, Simon Manyonda

De onderkoelde horror van ‘In Fabric’ doet droogkomisch aan. Een anachronistisch uitgedoste verkoopster in een modewarenhuis met Russisch accent, die een uitgebluste alleenstaande moeder met David Lynch-achtige teksten een avondjurk probeert te verkopen? In de gelaten blik van de koopster van de jurk – Sheila geheten, zit iets van ‘get on with it’.

Het is Marianne Jean-Baptiste, die al schitterde met een mimisch perfecte vertolking van een buitenechtelijk kind in ‘Secrets and Lies’ van Mike Leigh. Regisseur Peter Strickland kunnen we kennen van zijn hoog gewaardeerde budget-debuut ‘Katalin Varga’ uit 2009, waarin een vrouw door de Karpaten trekt met haar zoontje op zoek naar de vader, haar verkrachter.

Veel Dracula en consorten dus in de verbeelding van de Engelsman, die het speeltoneel van ‘In Fabric’ plaatste in zijn thuisstad Reading. Met oog voor de underdog. De hocus pocus rond een behekste jurk, die met elke gebruiker slachtoffers maakt, is stijlvol weergegeven – een mix van Edgar Allen Poe en Moulin Rouge, als sausje over het uitgebluste leven van de doorsnee mens. Zo is er een tweede plotlijn met de sullige onderhoudsmonteur Reg (Leo Bill).

De boel ontspoort in de effecten. Een etentje wordt verstoord door een wasmachine die op hol slaat. Dat kan alleen komisch bedoeld zijn. Dan weer wordt de jurk van Sheila’s lijf gerukt door een loslopende hond. Ergens matcht de magische wereld niet met het wachten op Godot van de protagonisten. Maar dan volgt weer een opwindende scène waarin de Victoriaanse onheilsverkopers van het warenhuis een paspop aanranden.

Er wordt gespeeld met botsende werelden, vooral die van de opgeschmuckte buitenkant en het aardse leven van Sheila en Reg. Strickland zat vol ideeën en kon er een paar volmaakt verbeelden, maar op zijn plaats valt het niet. Hij probeert ons onderbewustzijn te bereiken met tegenstrijdige signalen. Naast de soundtrack moet de uitstekende cast genoemd worden, met een eervolle vermelding voor Fatma Mohamed als enge verkoopster.

Jan-Kees Verschuure

Waardering: 3

Bioscooprelease: 5 september 2019