In the Blink of an Eye (2009)

Regie: Michael Sinclair | 85 minuten | thriller, fantasie | Acteurs: David A.R. White, Eric Roberts, Logan White, Lonnie Colón, Anise Fuller, Peter Kretchmar, Sean Sedgwick, Kass Connors, Jessica Magnuson, Monte Rex Perlin, Russell Wolfe, Carey Scott, Phillip Abraham, Byron Jones    

‘In the Blink of an Eye’ lijkt op het eerste gezicht een vrij standaard thriller: vrouw verdwijnt, man wordt wakker zonder zich iets te herinneren, man wordt geteisterd door mysterieuze voorspellende dromen, kortom: wat is er aan de hand? Het blijkt slechts schijn, want onder het spannende (nou ja…) oppervlak ligt een christelijke moraal verscholen waar je U tegen zegt.

Ja, dat leest u goed. ‘In the Blink of an Eye wil maar wat graag het woord van God verspreiden. Sterker nog, het vormt het centrale thema van de film. Hoofdpersoon David heeft namelijk niet zomaar voorspellende dromen. Nee zeg! David droomt maar liefst over het einde der tijden en de terugkeer van Jezus op aarde. Voor degenen die dat er overigens niet uithalen heeft distributeur Neema zelfs een heus studieboekje (!) toegevoegd. Alsof anderhalf uur kijken naar de preek van Michael Sinclair nog niet genoeg is, mag u vervolgens ook nog eens aan de slag met opdrachten als ‘reserveer elke dag tijd met Jezus’ en ‘bouw aan vriendschappen met medechristenen’.

Tot zover zult u wellicht nog denken ‘ach, ieder z’n mening’, maar vergis u niet: ‘In the Blink of an Eye’ is propaganda van het fundamentele soort. Ziet u, de dromen die David heeft voorspellen niet zomaar het einde der tijden. Nee, wat David ziet is het einde der tijden voor iedereen die niet in Jezus gelooft. Kortom: atheïsten, Boeddhisten, Islamieten, Joden en iedere andere groepering mogen creperen, terwijl verlossing is voorbehouden aan diegenen die deze barmhartige God hebben omarmd. Helaas is dit geen overdrijving. Dit is precies wat de film toont. Terwijl David en zijn vrienden opstijgen naar de hemel op dit cruciale moment horen we hoe kernexplosies de rest van de aarde vernietigen. Schijnbaar is iedereen gelijk in de ogen van God, maar hebben sommigen wat meer recht om gered te worden dan anderen.

De tijd die de makers hebben geïnvesteerd in hun blijde boodschap is overigens wel ten koste gegaan van het verhaal, want dat is een-op-een gejat van het veel leukere ‘Groundhog Day’. U weet wel, die komedie waarin Bill Murray iedere dag ontwaakt op dezelfde dag en vervolgens een manier moet zien te vinden om hieraan te ontsnappen. Zo ook onze David, want iedere keer dat zijn voorspellende dromen eindigen wordt hij weer wakker op de eerste dag van zijn vakantie, wetende dat zijn vrouw ieder ogenblik spoorloos kan verdwijnen. Persoonlijk zou ondergetekende ophouden met zoeken na drie keer, maar David houdt vol en probeert dus alle mogelijke manieren om dit tegen te gaan. Dat levert soms nog wel voldoende mysterie op om de aandacht erbij te houden, maar dit weegt geenszins op tegen de overdreven christelijke moraal die in de film verscholen zit en die bovendien toch al lang van tevoren aankondigt dat het einde gaat tegenvallen.

Natuurlijk kan deze recensie niet op tegen de wil van God, maar mocht u nog beschikken over enige vorm van zelfbeschikking: gebruik deze dan vooral om de door God ingegeven neiging te onderdrukken deze film aan te schaffen.

Sander Colin