Innerspace (1987)

Regie: Joe Dante | 120 minuten | actie, komedie, avontuur, misdaad, science fiction | Acteurs: Dennis Quaid, Martin Short, Meg Ryan, Kevin McCarthy, Fiona Lewis, Vernon Wells, Robert Picardo, Wendy Schaal, Harold Sylvester, William Schallert, Henry Gibson, John Hora, Mark L. Taylor, Orson Bean, Kevin Hooks

Soms moet je je kennis van biologische wetmatigheden uitzetten om goed van een film te kunnen genieten. De spannende film ‘Fantastic Voyage’ (1966), waarin in een team van wetenschappers in een onderzeeër tijdelijk verkleind wordt en ingebracht in een patiënt om een operatie op microniveau uit te voeren, raakt gauw zijn magie kwijt als je bedenkt dat moleculen niet verkleind kunnen worden en een lichaam of object dus nooit de grootte van een paar moleculen kan aannemen. (Om nog maar te zwijgen van het feit dat iemands stofwisseling danig verandert op het moment dat hij of zij proportioneel verkleind wordt.) Film is magie en met magie kan alles. Dus kon twintig jaar later rustig een tweede onderzeeërtje het lichaam van een mens betreden in de spannende en absurde komedie ‘Innerspace’.

Het lichaam in kwestie behoort toe aan Jack Putter (Martin Short), een labiele medewerker van een supermarkt, die juist van plan was een tijdje op vakantie te gaan om tot rust te komen. Hij denkt in eerste instantie dan ook volkomen gek te zijn geworden als hij plots een stem in zijn hoofd hoort die hem vertelt dat er een miniatuurmensje in zijn bloedbaan rondzweeft. De stem is van luitenant Tuck Pendleton (Dennis Quaid), een uitgerangeerde marinier die wegens zijn drankprobleem alleen nog bij een bizar experiment aan de slag kon. Hij weet niet beter dan dat hij geïnjecteerd zou worden in een konijn om een aantal proeven te doen. Maar toen er een inval werd gedaan in het laboratorium om de verkleiningstechniek te stelen, is een attente wetenschapper op de vlucht geslagen en heeft de spuit met de reeds verkleinde Pendleton leeggedrukt in de kont van Putter, alvorens aan een schotwond te overlijden.

Pendletons scheepje is voorzien van een aantal handige functies, waarmee hij direct contact kan maken met het netvlies en de trommelvliezen van Putter. Zo kan hij zien en horen wat Putter meemaakt en tevens met hem communiceren. Dat is wel nodig ook, want Putter is nou niet bepaald een held aan het begin van de film. Maar omdat hij moeilijk verder kan leven in de wetenschap dat er een piepklein scheepje in zijn lichaam rondzweeft met daarin een piepklein skeletje, besluit hij Pendleton te helpen om op zoek te gaan naar een gestolen chip die nodig is om het verkleiningsproces om te keren. Hierbij wordt de hulp ingeschakeld van Pendletons liefje Lydia (Meg Ryan), die uiteraard niet mag weten wat er precies aan de hand is. Het spreekt voor zich dat dit de nodige komische taferelen oplevert.

Hoewel dus niet volstrekt origineel, is ‘Innerspace’ wel bijzonder vermakelijk. Martin Short is geweldig als de onzekere Jack Putter, die door Pendletons begeleiding een flinke dosis innerlijke kracht weet te vinden. De maffe driehoeksverhouding tussen Jack en Lydia, terwijl Tuck Pendleton mee kan kijken en luisteren is hilarisch. Dennis Quaid heeft geen makkelijke rol, aangezien hij het gros van de tijd in zijn onderzeeërtje zit, maar zijn peptalks zijn fenomenaal. Speciale melding dient ook gemaakt te worden van Robert Picardo, die de show steelt als de Cowboy, een rijke stinkerd die de verkleiningschips wil kopen. Wie hem alleen kent als de holodokter uit ‘Star Trek: Voyager’ kan in deze film nog beter zien hoe legendarisch onderkoeld grappig de man is.

De film neemt zelden gas terug en is in feite een kermisrit van twee uur. Maar de humor is zo goed en de special effects zien er (ook dik twintig jaar na dato) nog zo fantastisch uit, dat je ook helemaal niet de behoefte voelt om het wat rustiger aan te doen. Alle malle fratsen op een stokje – ‘Innerspace’ is gewoon een doldwaze en spannende avonturenfilm c.q. komedie, die je al zijn foutjes en onvolkomenheden makkelijk vergeeft. Want zeg nou zelf: als je gelooft dat een mens verkleind kan worden, dan is het toch niet gauw gek genoeg?

Wouter de Boer

Waardering: 4