Inshallah a Boy – Inshallah walad (2023)

Recensie Inshallah a Boy CinemagazineRegie: Amjad Al Rasheed | 113 minuten | drama | Acteurs: Mouna Hawa, Haitham Alomari, Yumna Marwan, Salwa Nakkara, Mohammed Al Jizawi, Eslam Al-Awadi, Seleena Rababah, Siranoush Sultanian, Serene Huleileh, Mohammad Suleiman, Mona Shehabi, Areej Dababneh, Niveen Haddadeen, Assaf al Rousan, Nahla Al-Moghrabi, Ala Al-Riyahi, Mohammad Wasfi

We worden platgegooid met films uit Hollywood en ook Europese en bijvoorbeeld Japanse cinema vinden steeds meer een plekje in onze bioscopen. Een regio die in het filmlandschap voor veel mensen nog geldt als een ver-van-mijn-bedshow is het Midden-Oosten. Het spreekt wellicht niet direct tot de verbeelding, maar er komen prachtige films vandaan. ‘Inshallah a Boy’, de officiële Oscar inzending van Jordanië, draagt hier een mooi steentje aan bij.

Nawal leidt een rustig leventje met haar man en dochtertje in Amman, de hoofdstad van Jordanië. Als het noodlot toeslaat en haar man komt te overlijden, verandert haar leven rigoureus. De broer van haar overleden man wil geld zien en de erfenis naar zich toe trekken. Nawal doet er alles aan om zichzelf en haar dochter te beschermen, en wanneer het komt tot een rechtszaak, liegt ze dat ze zwanger is van een zoon, zodat de erfenis haar wel toekomt. Ze gunt zichzelf iets langer de tijd in dit familiegevecht, maar hoelang kun je van leugen tot leugen blijven leven?

‘Inshallah a Boy’ is een prachtige karakterstudie die ons laat zien hoe ver een rouwende vrouw kan gaan om haar leven veilig te stellen. Ze tart het noodlot waar nodig en komt veelvuldig in de problemen. Op gegeven moment lijkt het een spinnenweb waar ze niet meer uit kan komen. Dit is de kracht van de film. Nawal is het spoor bijster en als kijker voel je dit. Je voelt de pijn, en hoewel sommige van haar keuzes dom en ondoordacht lijken, snap je haar volledig.

Het is wel duidelijk waar debuterend regisseur Amjad Al Rasheed de mosterd vandaan heeft gehaald. ‘Inshallah a Boy’ ademt namelijk dezelfde sfeer die we kennen van de films van de Iraanse Asghar Farhadi. Hij maakte met ‘A Separation’ een meesterlijke film die de pijn van familiedrama’s blootlegde. ‘Inshallah a Boy’ borduurt hier op voort. Ook hier krijgen we een pijnlijk inkijkje in een familietafereel dat rauw en kil wordt overgebracht.

Een hoop ongemakkelijke situaties passeren de revue. Dit wordt voortreffelijk in beeld gebracht, maar het is met name het ijzersterke acteerwerk van hoofdrolspeelster Mouna Hawa dat opvalt. In de allereerste scène zien we nog een levendige blik in haar ogen, maar geruisloos wordt deze blik verpletterd door al het kwaad en verdriet dat haar leven binnen dendert. Zij is de spil van de film, en had niet beter gecast kunnen worden.

Dat dit een debuutfilm vol eindeloze potentie is, lijkt wel duidelijk. Niet alle dialogen zijn even pakkend, maar voor het gros van de film zit je aan de buis gekluisterd. Al Rasheed heeft een boeiend verhaal te vertellen en verpakt dit ook nog eens in een mooi jasje. Als dit een Amerikaanse film was, sprak het waarschijnlijk een breder publiek aan, maar ‘Inshallah a Boy’ verdient het echt om door veel mensen gezien te worden.

Sjoerd Crins

Waardering: 4

Bioscooprelease: 8 februari 2024