Interview Jérémie Périn (Mars Express)

Jérémie Périn vertelt met zijn speelfilmdebuut ‘Mars Express’ een bekend verhaal van een privédetective met een drankprobleem en haar partner met een agressieprobleem. Maar dit verhaal speelt zich af in een uiterst originele geanimeerde wereld, die zowel door mensen als robots wordt bewoond. In een interview vertelt Périn over het portretteren van menselijke en androïde personages en over de basis van zijn unieke toekomstige wereld.

Ik spreek de Franse regisseur op het Internationaal Film Festival Rotterdam, waar de film zijn Nederlandse première beleeft. Na gedraaid te hebben op het Filmfestival van Cannes en Göteborg, was de IMAX screening in Rotterdam een succes, zo vond ook Périn: “Het klappen waren we wel gewend, maar er werd deze keer ook gejoeld.”

Respect voor de personages

Eerder werk van Périn bevat een stuk meer ‘gore’, seksuele en horrorelementen dan het conventionelere ‘Mars Express’, dat komt deels voort uit de behoefte om iets anders te doen. Daarnaast zegt hij: “Het verhaal dat we wilden laten zien, en de atmosfeer, ging niet samen met ‘gore’ en seksuele dingen, maar we hebben het ook weggelaten uit respect voor de personages.” Dit respect voor de personages heeft Périn niet alleen vanuit artistiek oogpunt, er is ook een emotionele connectie. Hij gaat verder in op het recente verlies van zijn vriend en hoe zijn ervaring met dit verlies heeft geleid tot het personage Carlos Rivera, die na zijn dood doorleeft als androïde back-up van zichzelf. “Op het moment dat hij zijn verloren dierbare vriend levend lijkt te zien, zoals de universele menselijke ervaring om een overledene te herkennen in een onbekende, zien we dat Carlos niet alleen een robot is, maar ook nog steeds een menselijke kant heeft.” Een ander persoonlijke connectie is de kat aan het begin van de film, die gemodelleerd is naar zijn eigen recent overleden kat. Naast respect voor zijn menselijke personages heeft hij dus ook respect voor de androïde en dierlijke personages.

Animatie en de vervaagde lijn tussen mens en robot

Hoewel Périn alle levende vormen gelijk behandelt, moeten de androïden in ‘Mars Express’ hier nog voor strijden. In deze strijd ziet Périn een belangrijke rol voor animatie. In tegenstelling tot live-action heeft animatie meer mogelijkheden met betrekking tot het vaststellen en het vervagen van de scheidslijn tussen mens en robot. “Het voordeel van wat je kan doen met animatie is bijvoorbeeld de manier op hoe de personages spreken. Alle mensen in de film spreken realistisch, visueel synchroon met de dialoog, terwijl Carlos veel schokkender spreekt, visueel gezien. Het lijkt meer op de stijl van spreken in Japanse anime.” Het vervagen van de scheidslijn gebeurt ook op een ingenieuze manier. Zo legt Périn uit: “Voor deze film heb ik zowel 2D als 3D animatie gebruikt, 2D voor de menselijke personages en 3D voor de omgeving en de robots, maar er is één belangrijk verschil. Carlos maakt een ontwikkeling door van 2D naar 3D aan het einde.”

AI

Hoewel de film geproduceerd is voorafgaand aan alle recente ontwikkelingen op het gebied van AI en ChatGPT, speelt AI een belangrijke rol in ‘Mars Express’ en de visie van de regisseur. Uiteindelijk heeft hij de laatste scène van de film niet (gedeeltelijk) gemaakt met AI, maar met computercode (een leuk feitje is dat deze code eerder in de film zit als tekst). “Door computercode te gebruiken kon ik in de laatste scène de beelden makkelijker versnellen of vertragen. Helaas kon ik niets aanpassen aan de frame rate door de beperkingen van bioscopen, want dat was het oorspronkelijke plan’. Périn weidt graag uit over dit onderwerp. “Ik zie het niet als gevaarlijk om in de toekomst AI te gebruiken in mijn projecten.” Eerder vertelde hij over een mogelijk plan om door middel van AI, frame rates toe te voegen aan een nieuwe film. “Maar in ‘Mars Express’ komt het gevaar niet van de technologie, maar juist vanuit de mensheid, de robots zijn juist de onderdrukte minderheid in deze film, waarin de boodschap is: dit werkt niet.” Périns visie ten opzichte van AI over het algemeen is eveneens helder, “We moeten voorzichtig zijn om met AI de diepte in te duiken zonder regels van hogere hand.”

Een nostalgische toekomst

De film heeft vele invloeden van anime tot film noir en van detective boeken tot klassieke sciencefiction verhalen van Philip K. Dick en Isaac Asimov. Hiermee wordt, samen met behulp van de wetenschap uit het heden, een originele toekomst geschetst. Périn vertelt hierover: “Ik ben geïnteresseerd in een nostalgische toekomst met melancholie. Dit zie je bijvoorbeeld in de eigenschappen van de filmwereld, de lucht is soort van echt, net als de architectuur, het lijkt op een futuristische stad in het hier en nu, zoals sommige gebouwen in Rotterdam. Ook de setting van de film doet denken aan het landschap in westerns zoals in de jaren 40, 50 en 60.” Tot slot reflecteert Périn op de technologische ontwikkelingen in de ruimtevaart: “De personages willen zich graag verplaatsen in de ruimte, maar op een gegeven moment is er een limiet bereikt en hadden ze het geld misschien beter kunnen gebruiken om zichzelf te organiseren op aarde. Wanneer zo een limiet is bereikt, dan is het misschien tijd om op je eigen planeten je gewoontes te veranderen, om het zo leefbaar te houden, in plaats van dezelfde fouten te maken op een nieuwe planeet. Toch ben ik zeer gefascineerd in het ontdekken van ons universum en het leren over ons bestaan daarin.” Zo houdt Périn van vooruitkijken en dromen over de toekomst, maar terugkijken is voor hem net zo interessant. Met ‘Mars Express’ toont hij dat het net zo goed allebei kan.

Tekst: Ian van Asch