Intolerable Cruelty (2003)

Regie: Joel Coen, Ethan Coen | 100 minuten | komedie, romantiek, misdaad | Acteurs: George Clooney, Catherine Zeta-Jones, Geoffrey Rush, Cedric the Entertainer, Edward Herrmann, Paul Adelstein, Richard Jenkins, Billy Bob Thornton, Julia Duffy, Jonathan Hadary, Tom Aldredge, Stacey Travis, Jack Kyle, Irwin Keyes, Judith Drake, Royce D. Applegate, George Ives, Booth Colman, Kristin Dattilo, Wendle Josepher, Mary Pat Gleason    

‘Intolerable Cruelty’ is een aardige romantische komedie met een zwaar scherpe randjes en een flinke dosis zwarte humor. Het uitgangspunt is fraai: cynische echtscheidingsadvocaat valt voor cynische vrouw op zoek naar rijke echtgenoot. En de keuze van de hoofdrolspelers is een gouden greep. Clooney is de gladde Miles Massey, verveeld door zijn juridische overwinningen en zijn vele geld, en lijkt alleen nog maar interesse te hebben in zijn gebleekte tanden. Een zinderende Zeta-Jones is de gehaaide Marilyn Rexroth, uit op financieel voordeel en zeker aan Massey gewaagd. Samen hebben ze absolute aantrekkingskracht en spelen ze dat dan ook geweldig uit.

Als Miles tegen haar zegt: “you fascinate me!”, glimlacht Marilyn hem verleidelijk toe. Daarin liggen alle mogelijke antwoorden besloten, maar Miles hoopt (tegen beter weten in) dat Marilyn af zal zien van haar voorgenomen tweede huwelijk met de Texaanse oliebaron Howard D. Doyle (Billy Bob Thornton). Beiden zetten hoog in en zetten alles op alles om elkaar de loef af te spelen. De Massey-voorwaarden, een vorm van huwelijkse voorwaarden die Miles zelf heeft opgesteld en nog nooit onderuit gehaald zijn, speelt hierin een hoofdrol.

Toch mist de film net dat beetje extra wat verwacht zou mogen worden van de twee broers die aan het roer stonden: Joel en Ethan Coen. Hun unieke visie zorgde eerder voor juweeltjes van films zoals ‘Fargo’ en ‘The Big Lebowski’. En ook met ‘Intolerable Cruelty’ komen ze een heel eind, maar wellicht zijn de scherpe kantjes net niet scherp genoeg. Toch valt er genoeg te lachen, bijvoorbeeld om de namen die de verschillende karakters dragen. Niet alleen allitereren ze vaak, maar tamelijk ongewoon zij ze ook, zoals Ollie Olerud, Miles Massey, Rex Rexroth en Donovan Donaly.

De Coen broers weten bij het verfilmen van hun vaak  absurdistische plots ook topprestaties uit hun acteurs te halen in hun knotsgekke rollen. Of het nu Geoffrey Rush is als de bedrogen en aan lager wal rakende soap-producent of Cedric the Entertainer als de “ass-nailer” Gus Petch, de rollen zijn geweldig geschreven en vakkundig uitgespeeld. Qua bizarre bijrollen wordt hen echter de loef afgestoken door Tom Aldredge als Miles’ baas en Jonathan Hadary als Heinz, de baron Krauss von Espy. Vooral de laatste is absoluut hilarisch bij zijn getuigenverklaring tijdens de rechtszaak waarin Marilyn van haar man Rex Rexroth (Edward Herrman) wil scheiden. Wie zeker ook niet onvermeld mag blijven, is Keyes als “Wheezy Joe”, een astmatische huurmoordenaar. De onfortuinlijke scène met zijn inhaler is typisch voor het gevoel voor de humor die de Coen broers in hun films injecteren.

‘Intolerable Cruelty’ is een zeer vermakelijke komedie, alleen niet het beste werk van de Coens. Daarmee is het eindresultaat toch een tikje teleurstellend.

Hans Geurts

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 23 oktober 2003