Ip Man 2 – Yip Man 2 (2010)
Regie: Chung Si Chuen Kei Wilson Yip | 108 minuten | actie, geschiedenis | Acteurs: Donnie Yen, Lynn Hung, Simon Yam, Sammo Hung Kam-Bo, Xiaoming Huang, Siu-Wong Fan, Kent Cheng, Darren Shahlavi, Amber Chia, Jiang Dai-Yan, Hark-On Fung, Calvin Cheng Ka-Sing, Meng Lo, Stefan Morawietz, Siu Lung Sik
‘Ip Man 2′ gaat letterlijk verder waar het eerste deel was gebleven, regisseur Wilson Yip start namelijk met beelden die uit ‘Ip Man’ komen. In dit tweede deel komen we vele bekende personages opnieuw tegen, maar het verhaal staat wel compleet op zichzelf. Bereid jezelf voor op een nieuw vechtspektakel van de Ip Man.
Ip Man wil in het Hongkong van 1950 een vechtschool openen die zich richt op de Wing Chun vechtstijl. Het blijkt al snel dat dit nog niet zo gemakkelijk is. In eerste instantie komen er geen nieuwe leerlingen opdagen waardoor Ip Man en zijn vrouw maar moeilijk in hun onderhoud kunnen voorzien. Het tekort aan nieuwe leerlingen is niet het enige probleem, ook blijken de vechtscholen zich aan veel wetten te moeten houden, waaronder het betalen van provisie aan de Engelse bestuurders. Daarnaast lijkt het gehele district onder leiding te staan van meester Hung (Sammo Hung Kam-Bo). Ip Man weigert Hung tegemoet te komen waardoor een rivaliteit tussen de verschillende vechtscholen uitbreekt. Wanneer er een bokswedstrijd wordt georganiseerd tussen het Westen (Hongkong was van 1898 tot 1997 een Britse kroonkolonie) en China ontstaat de mogelijkheid om de interne geschillen te doen verdwijnen.
Donnie Yen (‘Hero’) is een geniaal vechter, in ieder geval op de manier hoe hij zijn vechtkunsten voor de camera weet te tonen. De gevechten zijn dan ook het uithangbord van ‘Ip Man 2′ waarbij de weergaloze moves elkaar opvolgen in een enorm tempo. Verwacht geen film vol met zwevende krijgers à la ‘House of Flying Daggers’. In ‘Ip Man 2′ staat de wushu stijl ‘Wing Chun’ centraal, een vechtstijl en waarbij je (veelal rechtop) zeer dicht bij je tegenstander staat en snelle bewegingen uitvoert.
Uit ‘Ip Man’ bleek al dat Donnie Yen perfect was gecast voor de hoofdrol. In dit deel bewijst hij dat in de gevechten opnieuw, maar toont in het verloop van de film iets te weinig verandering in zijn gezichtsuitdrukking. Dit kan ook te maken hebben met het feit dat het verhaal nogal rechttoe rechtaan is en absoluut niet het belangrijkste onderdeel van de film is. Of het zo bedoeld is of niet, dat de Engelsen er niet al te best van af komen heeft niet alleen met hun daden maar zeker ook met hun acteerwerk te maken.
Wilson Yip krijgt het voor elkaar om een fantastische sfeer te creëren. Schitterende beelden, scènes die ingenieus in elkaar overvloeien, mooie tijdloze muziek en een prachtige setting zorgen ervoor dat ‘Ip Man 2′ een waar genot is om naar te kijken. Filmtechnisch wordt er op magistrale wijze naar de climax toegewerkt, verhaaltechnisch is dit helaas een stukje minder.
Het verhaal, dat steeds meer gaat lijken op Jet Li’s ‘Fearless’, laat een Chinese vechter zien die vol bescheidenheid het arrogante Westen (lees: Groot-Brittannië) wil duidelijk maken dat de Oosterse en Westerse cultuur toenadering tot elkaar moeten zoeken. Het kan eigenlijk niet anders, ‘Ip Man 2′ komt hierdoor iets te moralistisch over. Maar dit neemt niet weg dat de beelden, de muziek en vooral de gevechten van een uitzonderlijk hoog niveau zijn. Maar wat wil je ook anders met de zwaargewichten Donnie Yen en Sammo Hung Kam-Bo (‘Saat po long’).
Dat de film eindigt met de mededeling dat Ip Man de trainer was van Bruce Lee (die de Wing Chun stijl in het Westen populair maakte) is niet van toegevoegde waarde en had best weg mogen blijven. De werkelijk geïnteresseerden weten dit al lang en of ‘Ip Man’ nou de trainer van ofwel Bruce Lee of Jackie Chan was staat los van de film.
Meinte van Egmond