Iron Sky: The Coming Race (2019)

Recensie Iron Sky: The Coming Race CinemagazineRegie: Timo Vuorensola | 93 minuten | actie, avontuur, science fiction, komedie | Acteurs: Lara Rossi, Vladimir Burlakov, Kit Dale, Julia Dietze, Stephanie Paul, Tom Green, Udo Kier, John Flanders, James Quinn, Emily Atack, Martin Swabey, Pierce Nathan-Calvin Baechler, Christoph Drobig, Edward Judge, Kari Berg

Wat is er echt gebeurd met Adolf Hitler in de Tweede Wereldoorlog? En zijn onze regeringsleiders stiekem allemaal allang niet op de hoogte van buitenaards leven, maar wordt dat nog angstvallig stilgehouden voor het gewone volk? Het lijkt er op of de schrijvers van ‘Iron Sky’ en het vervolg ‘Iron Sky: The Coming Race’ óf banden met complottheorie-aanhangers hebben, óf zich er in ieder geval door hebben laten inspireren, want de ene na de andere fantastische premisse wordt op je afgevuurd in deze maffe science fiction-avonturenkomedie.

Een paar decennia na de gebeurtenissen in ‘Iron Sky’ (2012) is de situatie als volgt: de aarde is vernietigd in een kernoorlog en een paar honderd overlevers hebben hun toevlucht genomen tot de maan, de donkere zijde van de maan wel te verstaan. Ze wonen er in de voormalige basis waar de nazi’s in het eerste deel verbleven. Een paradijs is het allerminst, zo wordt duidelijk als er plotseling een ruimteschip met vluchtelingen aankomt op de maan, onder leiding van de Russische piloot Sasha (Vladimir Burlakov). De leider, de schijnbaar doodzieke Renate Richter (Julia Dietze) – moeder van de hoofdpersoon Obi (Lara Rossi) – weigert de naar hulp snakkende voormalig aardbewoners toegang tot de maanbasis, maar dochter Obi steekt er een stokje voor. Wanneer Obi er achter komt dat hun oude vijand Wolfgang Kortzfleisch (Udo Kier) minder dood is dan ze had gedacht, heeft ze de hulp van Sasha én diens ruimteschip hard nodig. Kortzfleisch geeft haar namelijk een soort elixir, wat haar moeder in één klap beter maakt, en wat de redding zou kunnen zijn voor de rest van de bevolking. Hiervoor moet ze wel naar het centrum van de aarde. En wat ze daar aantreffen, zal je verbazen…!

‘Iron Sky: The Coming Race’ is een mengelmoesje van absurde, soms goed werkende, ideeën en slechte parodieën op fenomenen die allang passé zijn. Zo is er op de maanbasis een cultgroepering die zich Jobsismes noemen, een parodie op de verering van Apple-producten, hier tot religie verheven. Geen moment is dit grappig. Een hommage of persiflage op de schildering Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci laat de kijker kennismaken met een hele rits aan beroemdheden, die volstrekt willekeurig gekozen zijn: van Margaret Thatcher tot Caligula, van Mark Zuckerberg tot de Sarah Palin-achtige president van de VS. Ha ha, maar niet heus.

Tot op zekere hoogte is ‘Iron Sky: The Coming Race’ vermakelijk, maar eigenlijk doet de film te hard zijn best om de cultstatus die het eerste deel heeft te verkrijgen. Het ziet er wel allemaal erg verzorgd uit, zeker gezien het budget dat te besteden was – maar het is zeker niet genoeg om de film tot een aanrader te bestempelen.

Monica Meijer

Waardering: 2

Bioscooprelease: 13 juni 2019