Isle of Dogs (2018)

Recensie Isle of Dogs CinemagazineRegie: Wes Anderson | 102 minuten | animatie, avontuur | Originele stemmencast: Bryan Cranston, Koyu Rankin, Edward Norton, Bob Balaban, Bill Murray, Jeff Goldblum, Kunichi Nomura, Akira Takayama, Greta Gerwig, Frances McDormand, Akira Ito, Scarlett Johansson, Harvey Keitel, F. Murray Abraham, Yoko Ono, Tilda Swinton, Ken Watanabe, Mari Natsuki, Fisher Stevens, Nijirô Murakami, Liev Schreiber, Courtney B. Vance, Satoshi Yamazaki, Roman Coppola, Angelica Huston

Wes Anderson heeft zich in mum van tijd ontpopt tot een van de invloedrijkste en originele regisseurs van de afgelopen jaren, naar wiens films op voorhand al reikhalzend wordt uitgekeken. Het mag dan ook geen wonder heten dat filmliefhebbers al tijden smachten naar zijn nieuwste project. Met’Isle of Dogs’ koos Anderson voor een nieuwe stop-motionfilm, nadat hij eerder in 2009 met ‘Fantastic Mr. Fox’ al bewees hier prima mee uit de voeten te kunnen. En, zoals je inmiddels van Anderson mag verwachten, is ‘Isle of Dogs’ het wachten meer dan waard geweest.

Twintig jaar in de toekomst. Een enorme griepepidemie onder honden dreigt over te slaan op de bewoners van de Japanse metropool Megasaki. Reden voor burgemeester Kobayashi, wiens familie de stad al decennialang als dynastie bestiert, om een decreet uit te vaardigen waarmee hij alle besmette honden naar een afvaleiland verbant. Bij wijze van gebaar stuurt Kobayashi de bodyguard-hond Spots van zijn neefje Atari als eerste uitgezette hond naar het eiland. Hierna maakt de film een sprong vooruit en maken we kennis met een groep honden die op het eiland proberen te overleven: Chief (de geweldige Bryan Cranston), Rex (Edward Norton), King (Bob Balaban), Boss (Bill Murray) en Duke (Jeff Goldblum). Als de jonge Atari tot woede van zijn oom besluit om Spots te gaan zoeken op het eiland, ontwikkelt zich langzaam een samenwerking tussen de groep en Atari om Spots terug te vinden en een einde te maken aan de dictatoriale praktijken van Kobayashi.

De plot is voor een Wes Anderson-film vrij eenvoudig en vertelt een meer coherent en chronologisch verhaal dan in zijn eerdere films als ‘The Grand Budapest Hotel’. Waar die film soms meer aanvoelde als een verzameling sketches samengevoegd in een zeer vermakelijke klucht, is ‘Isle of Dogs’ wat meer rechttoe-rechtaan. Het weerhoudt Anderson er echter niet van om thema’s af te tasten als de relatie tussen mens en dier, corruptie en de verspreiding van desinformatie en propaganda. Anderson toont hiermee op luchtige wijze aan hoe snel het zaaien van paranoia kan leiden tot afstoting en verbanning, waardoor de film in zekere zin ook politieke relevantie heeft.

Maar waarin Anderson zich opnieuw een meester toont is het visuele. Gedurende de hele speelduur van de film kijk je je ogen uit naar de prachtige decors, de ontzettend aaibare en realistisch ogende honden en de talloze verwijzingen die Anderson verstopt in zijn decors. Het maakt wel dat een tweede (of zelfs derde) kijkbeurt eigenlijk onvermijdelijk is. Anderson is momenteel misschien wel de absolute alleenheerser als het gaat om het scheppen van fantastische visuele werelden (denk ook maar weer terug aan een schitterende film als ‘The Grand Budapest Hotel’). ‘Isle of Dogs’ is wat dat betreft opnieuw een verrukkelijke kijkervaring, waarbij je je als kijker blijft verbazen over het vernuft waarmee Anderson te werk is gegaan.

Anderson verzamelde net als in zijn eerdere films opnieuw een zeer imposante (stemmen)cast, met naast de hoofdrolspelers onder meer Scarlett Johansson, F. Murray Abraham, Frances McDormand, Greta Gerwig, Tilda Swinton en Liev Schreiber. De acteurs leven zich met zichtbaar plezier uit in hun stemwerk, waardoor de honden uitgroeien tot volwaardige personages van vlees en bloed.

Hoewel één kijkbeurt nooit genoeg is om alle foefjes en vondsten van Anderson te ontdekken is ‘Isle of Dogs’ een aanrader voor elke filmliefhebber. Plottechnisch is de film wellicht minder uitdagend dan eerdere films van Anderson, maar zelfs de grootste cynicus moet kunnen genieten van de prachtige wereld die Anderson in ‘Isle of Dogs’ heeft weten te creëren. Het is weinig regisseurs gegeven om een verlangen op te wekken dat maakt dat je een film meteen na het zien opnieuw wilt beleven, maar Anderson slaagt hier (wederom) glansrijk in.

Alex Mazereeuw

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 10 mei 2018
Digital HD-release: 20 augustus 2018
VOD-release: 3 september 2018
DVD- en blu-ray-release: 5 september 2018