Istanbul Tales – Anlat Istanbul (2005)

Regie: Ümit Ünal, Kudret Sabanci, Selim Demirdelem, Yücel Yolcu, Gökhan Kirdar | 100 minuten | drama | Acteurs: Erdem Akakce, Azra Akin, Hilal Arslan, Erkan Can, Sevket Coruh, Altan Erkekli, Vahide Gördüm, Mehmet Gunsur, Ozan Guven, Ismail Hacioglu, Bülent Inal, Nejat Isler, Güven Kirac, Fikret Kuskan, Özgu Namal. Yelda Reynaud

Assepoester verdient het geld op haar rug en haar prins verkoopt schoenen. Roodkapje draagt een rood hemdje, op haar schouder een kleine tatoeage. Ze wil het land ontvluchten en wacht met haar dochtertje op het vliegveld. Doornroosje is mooi en lief maar ook een beetje in de war. Hoe kan het ook anders met al die geesten in huis? En de zeven dwergen blijken nog een zusje te hebben, een ruige meid die toch wel vriendelijk is op haar manier.

‘Istanbul Tales’ verweeft een vijftal sprookjes met elkaar, onderling verbonden door het verhaal van de moord op de Koning (van de onderwereld). De verschillende episoden volgen slechts minimaal de plots van de oorspronkelijke sprookjes en de hoofdpersonages dragen niet de namen van de sprookjesfiguren. De verhalen spelen zich af in hedendaags Istanbul, met zijn aantrekkelijke combinatie van oude architectuur en moderne stadstaferelen. Hoeren, transseksuelen, gangsters en pooiers tegen een decor van paleizen, steegjes, villa’s en andere fraaie locaties.

Zoals valt te verwachten heeft ‘Istanbul Tales’ niet de tijdloze klasse van de sprookjes waarop de film is gebaseerd. Omdat de plotjes van minimale lengte zijn, moet er veel worden uitgelegd en dat gebeurt niet altijd even elegant. Ook het acteerwerk is niet over de hele linie even sterk. Doornroosje speelt de sterren van de sprookjeshemel maar Assepoester zou best wat acteerlessen kunnen gebruiken.

Die minpuntjes kunnen de pret echter niet drukken. ‘Istanbul Tales’ beschikt namelijk over een kwaliteit die steeds minder voorkomt in de hedendaagse cinema: de film is van begin tot eind volstrekt onvoorspelbaar. We reizen van de steegjes waarin de rattenvanger van Istanbul rondzwerft naar de stille wereld onder de stad, en van Doornroosjes oude villa naar de steriele zakelijkheid van een internationaal vliegveld. De film gaat daarbij soepel van drama naar komedie naar minithriller, zonder dat de homogeniteit van het geheel wordt verstoord. Daarbij kennen de plotjes zelf ook nogal wat originele wendingen, vooral bij Roodkapje, zodat de aandacht geen moment verslapt.

‘Istanbul Tales’ is een Turkse productie en daar zal ongetwijfeld de geslaagde mix van Oost en West aan te danken zijn. Muziek, humor en drama zijn toegankelijk voor een breed internationaal publiek; voor het volgen van plot en subplots moet je wat harder je best doen maar dat heeft weer niks met Oost of West te maken. Het is hoe dan ook te hopen dat deze sympathieke film een lang en gelukkig leven in de bioscopen zal leiden. En laat die sequel dan maar komen. Sprookjes te over.

Henny Wouters

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 14 april 2005