It’s Alive (2008)

Regie: Josef Rusnack | 80 minuten | horror | Acteurs: Bijou Phillips, James Murray, Raphaël Coleman, Owen Teale, Ty Glaser, Jack Ellis, Arkie Reece, Todd Jensen, Skye Bennett, Laura Giosh, Sigal Diamant

Als je ooit op een verjaarsfeestje hebt gezeten met een stel kersverse ouders, dan weet je dat ze graag opscheppen over de vorderingen van hun kroost. Ouder A: “Onze Sam kan al omrollen. En hij is net vier maanden!” Ouder B: “Nou, die van mij is vijf maanden en die zit al rechtop!” Na het zien van ‘It’s Alive’ vraag je je af hoe het zou zijn als jonge moeder Lenore (Bijou Phillips) zich in het gesprek zou mengen. “Mijn Daniel was na zes maanden zwangerschap helemaal volgroeid”, zou ze waarschijnlijk met enige trots verkondigen. “Voordat hij zijn eerste luier volpoepte slachtte hij al een kamer vol verloskundigen af. En sinds kort is hij overgestapt op vaste voeding. Vanochtend at hij nog een psychiater op. Een troep dat ‘ie maakte! Het bloed zat overal! Dat heb je met baby’s, je kan wel aan het wassen blijven.” Mooi hoor, dat moederinstinct, maar wat Lenore voor haar koter over heeft grenst aan het belachelijke. Hoe gulzig haar baby ook is en hoeveel vrienden, bekenden en huisdieren ook tussen zijn kaken belanden, ze onderneemt nauwelijks actie. Ze ruimt wel keurig alle botjes op. Monster of niet, het blijft toch je kind, nietwaar?

‘It’s Alive’ is een overbodige remake van de door Larry Cohen geschreven en regisseerde horrorfilm uit 1974. De originele ‘It’s Alive’ was ook geen hoogvlieger, maar wist dankzij een paar effectieve schrikmomenten en de memorabele filmmuziek van Bernard Herrmann toch een bescheiden cultstatus te bereiken. Cohen schreef eveneens mee aan het scenario voor deze versie uit 2008. Afgezien van het geld een buitengewoon slechte zet, gaf de regisseur later in een interview toe. In datzelfde interview raadde Cohen zijn fans zelfs af om de remake te kijken, omdat er van zijn inbreng weinig terug te vinden was. Hij had geen goed woord voor het eindresultaat over: “It’s a terrible picture. It’s just beyond awful.” En hij had gelijk. Behalve wat onbedoeld grappige momenten heeft ‘It’s Alive’ bar weinig te bieden. De personages zijn plat, wekken nauwelijks sympathie op en hun handelingen zijn vaak onbegrijpelijk. Er is geen enkele spanningsopbouw. De baby waar het allemaal om draait komt maar heel spaarzaam in beeld en als je wel een glimp van hem opvangt, dan zal je er hooguit om grinniken. ‘There Is Only One Thing Wrong With The Davis Baby… It’s Alive’, luidt de ondertitel van de film. Onzin, er is wel meer mis met Daniel. Slechte speciale effecten bijvoorbeeld. Met dit misbaksel kun je maar één ding doen: doodzwijgen.

Paula Koopmans