It Stains the Sands Red (2016)

Recensie It Stains the Sands Red CinemagazineRegie: Colin Minihan | 92 minuten | drama, horror, thriller | Acteurs: Brittany Allen, Juan Riedinger, Merwin Mondesir, Kristopher Higgins, Andrew Supanz, Nico David, Michael Filipowich, Dylan Playfair, Warren E. Thomas, Steve Judkinds, Max Christensen, Kyle McCachen, Shawn O’Brion, Drew Marvick

Je zou denken dat het zombiegenre inmiddels op sterven na dood is, maar af en toe verschijnt er een film die de zaak een flinke oppepper geeft. ‘The Girl with All the Gifts’ was zo’n film. ‘It Stains the Sands Red’ ook.

De film begint standaard: stripper Molly (Brittany Allen) en haar gangstervriendje Nick (Merwin Mondesir) ontvluchten Las Vegas als daar een zombieplaag uitbreekt. Ze zijn op weg naar een vliegveld in de woestijn, waar een kennis klaarstaat met een sportvliegtuigje om hen een lift naar Mexico te geven. Onderweg raakt hun auto vast in het zand en duikt er tot overmaat van ramp ook nog een zombie op. Een hoofdschot op afstand blijkt lastiger dan het lijkt. Nick legt het loodje en laat zijn vriendin achter met een gewonde, maar nog niet uitgeschakelde zombie.

Molly besluit de reis in haar eentje voort te zetten. Gekleed in polyester, op hopeloos onpraktische schoenen en met de zombie (Juan Riedinger) in haar kielzog baant ze zich een weg door de woestijn. Als stripper weet ze wel raad met kerels die achter haar aansjokken, maar dan slaan de dorst, de honger en de vermoeidheid toe. Langzaamaan wordt de zombie, die ze ‘Small Dick’ of ‘Smalls’ heeft genoemd, een echte bedreiging. Om te overleven moet Molly de strijd aanbinden met haar ongewenste metgezel, de elementen en demonen uit haar verleden.

Om maar met de deur in huis te vallen: ‘It Stains the Sands Red’ is niet de engste, niet de goorste en ook niet de grappigste zombiefilm die je ooit zult zien. Hij is wel een van de meest ontroerende, met dank aan de geweldige vertolking van Brittany Allen. Aanvankelijk lijkt Molly een personage waar je geen stuiver voor geeft. Gedurende de tocht ontwikkelt ze zich echter van egocentrische, ordinaire troela tot een sterke vrouw met een helder doel. Doodgaan is geen optie voor Molly.

Regisseur/scenarist Colin Minihan maakt in ‘It Stains the Sands Red’ opvallende keuzes die vaak goed uitpakken. Zo speelt het feit dat Molly ongesteld is een belangrijke rol in de film. De scène waarin ze een gebruikte tampon als afleidingsmanoeuvre gebruikt is – toegegeven – nogal plat, maar het is verfrissend dat menstruatie eindelijk eens gezien wordt als een normaal onderdeel van een vrouwenleven.

Ook de relatie tussen mens en zombie krijgt in ‘It Stains the Sands Red’ een verrassende twist. Aanvankelijk ziet Molly Smalls als personificatie van alles wat er mis is met het mannelijk geslacht, maar geleidelijk ontstaat er een band tussen de twee. Smalls is haar enige aanspraak op een barre tocht. Hij is voorspelbaar, beantwoordt al haar ontboezemingen met gegrom en komt af en toe goed van pas in noodsituaties. Ironisch genoeg gaat Molly hem zien als een van de meest betrouwbare mannen in haar leven.

Het middendeel van de film, waarin we Molly leren kennen door haar gesprekken met Smalls en ontroerende flashbacks naar het leven dat ze ooit had, is verreweg het sterkst. Naar het einde toe nemen de actiescènes de overhand en laat de ontknoping zich raden. Het is wel een einde dat je deze hoofdpersoon gunt. Aanrader!

Paula Koopmans

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 28 oktober 2017 (tijdens de Halloween Horror Show)
VOD-release: 9 november 2017
DVD-release: 2 november 2017