Italian for Beginners – Italiensk for begyndere (2000)

Regie: Lone Scherfig | 107 minuten | drama, komedie | Acteurs: Anders W. Berthelsen, Anette Støvelbæk, Ann Eleonora Jørgensen, Peter Gantzler, Lars Kaalund, Sara Indrio Jensen, Karen-Lise Mynster, Rikke Wölck, Elsebeth Steentoft, Bent Mejding, Lene Tiemroth, Claus Gerving, Jesper Christensen, Merete Voldstedlund, Henning Jensen, Carlo Barsotti, Alex Nyborg Madsen, Steen Svare, Susanne Oldenburg, Martin Brygmann, Alexander Noval, Matteo Valese, Armando Battiston, Silvio Zanon, Radu Zaplini

‘Italian for Beginners’ als film is als een Dogma 95 film voor beginners. Heb je nog nooit een film die volgens het Dogma 95 principe gemaakt is, gezien en schrikt deze werkwijze je af? Dan is ‘Italian for Beginners’ de ideale film om mee te beginnen. Hoewel aan alle regels van het Dogme manifest voldaan wordt, is de film ontdaan van cynisme en een bijtende toon, zoals bijvoorbeeld in ‘Festen’ en ‘The Idiots’ en is ‘Italian for Beginners’ eigenlijk alleen maar lief en aandoenlijk. Een superromantische komedie, die je een warm gevoel zal geven!

Lone Scherfig, die de geschiedenis in is gegaan als eerste vrouw die een Dogma film heeft gemaakt, heeft goed gekozen door elk van haar personages een gelijk deel van het verhaal te geven. Zo wordt de focus nergens op slechts een van de ontluikende liefdesgeschiedenissen gelegd. Een film als ‘The Holiday’ bijvoorbeeld, liep door de ruime screentime die Cameron Diaz met Jude Law deelde, ten opzichte van die van het koppel Kate Winslet/Jack Black, behoorlijk mank, waardoor de film aan sympathie inboette. Hoewel in ‘Italian for Beginners’ veel meer karakters centraal staan, lukt het toch om met elk van de personages een soort van band te krijgen. Ze worden levensecht en uiterst geloofwaardig neergezet, waardoor het gevoel dat je na afloop bekruipt dat je even in de levens van werkelijk bestaande mensen hebt mogen kijken, nog lang blijft nasudderen.

Het is volledig aannemelijk dat de aantrekkelijke Italiaanse serveerster Giulia valt voor de oudere Jørgen Mortensen, de receptionist van een hotel. Zijn probleem, hij lijdt aan impotentie, wordt op een mooie manier in de film gebracht. Een andere opbloeiende relatie is die van de kapster Karen en de manager van een kantine van een voetbalclub, Hal-Finn. Nooit eerder werd een bezoekje aan de kapper zo erotisch en sensueel in beeld gebracht. Prachtig hoe de twee om elkaar heen draaien (zo ontmoeten ze elkaar zo’n keer of drie in de kapsalon zonder dat Hal-Finn zijn zo broodnodige knipbeurt krijgt). De scènes in zijn restaurant zijn meesterlijk: het is echt hilarisch hoe Hal-Finn tegen zijn klanten tekeer gaat.

Naast de liefde, krijgt de relatie tussen ouder en kind veel aandacht. Karens moeder belandt in het ziekenhuis en ook de naïeve, onhandige Olympia heeft het moeilijk met haar veeleisende, overheersende vader. Ook de dood is een terugkerend thema in de film, al wordt het nergens zwaar ingezet en dient het puur voor het vervolg van het verhaal. Het volgen van de Italiaanse les heeft voor elk van de personages een iets andere reden: de hotelreceptionist is gemotiveerd de taal machtig te worden om zijn geliefde Giulia te woord te staan, de ander ziet het als uitweg uit het saaie eentonige bestaan.

Samen met de uitmuntende cast heeft Scherfig een eenvoudig lijkend verhaal weten te vertalen naar een heerlijke feelgood film met een aantal diepere lagen, die alle clichématige romcoms doet verbleken. De prima toegepaste Dogma principes werken daarbij alleen maar in haar voordeel. Niet te missen!

Monica Meijer

Waardering: 4.5

Bioscooprelease: 15 november 2001