Jersey Girl (2004)

Regie: Kevin Smith | 102 minuten | drama, komedie | Acteurs: Ben Affleck, Liv Tyler, George Carlin, Raquel Castro, Jennifer Lopez, Jason Biggs, Betty Aberlin, Jennifer Schwalbach Smith    

Okay, het klinkt niet als een meesterwerk, wellicht niet eens aansprekend genoeg om uit de schappen van de videotheek te pakken, en toch zou je dat wel moeten doen. Waarom? ‘Jersey Girl’ is een hartverwarmende poging om een clichématig verhaal op een originele manier te vertellen.

Het uitgangspunt van een vader die alleen zijn dochter op moet voeden hebben we al vaker gezien. Om maar te zwijgen over de films over burgerlijke mannen die hun dromen van het grootste stadse leven laten varen omdat ze beseffen dat ze eigenlijk in hun dorp heel gelukkig zijn. Wat maakt deze dan bijzonder? Omdat hij gemaakt is door een van de meest discutabele regisseurs van Hollywood: Kevin Smith.

Je houdt van hem of niet. Kevin Smith is een ondefinieerbaar geval in de wereld van de Hollywoodfilm. Hij brak groots door met de film ‘Clerks’. De film was gemaakt met minimaal budget, werd gedraaid in zwart/wit en had als enige verhaallijn twee jongens die zich vervelen tijdens hun werk als ‘clerk’ (bediening). De film sloeg in als een bom en werd op elk festival geëerd als nieuw en verfrissend. Vervolgens verspeelde Smith zijn krediet met flops als ‘Mallrats’, ‘Dogma’ en ‘Jay & Silent Bob Strike Back’. Er waren nog wel wat bescheiden hitjes tussendoor zoals ‘Chasing Amy’, maar het grote succes van ‘Clerks’ werd niet meer gehaald. Toch heeft Smith een grote schare fans, waaronder Hollywood acteur Ben Affleck en – niet onbelangrijk – distributiemaatschappij Miramax. De aantrekkingskracht van Smiths films is moeilijk te verklaren. Hij is geen groot cinematograaf, zijn script verspringen van briljant (‘Clerks’) naar intrigerend (‘Dogma’) naar simpelweg gênant (‘Mallrats’). Waarom dan toch naar de bioscoop? Omdat Smiths films eerlijk zijn. Zijn leven zit in zijn films en dat kan je van weinig regisseurs zeggen. ‘Clerks’ was een letterlijk verslag van zijn periode als clerk. ‘Mallrats’ was zijn ode aan comics en het winkelcentrum: met die twee hulpmiddelen doorstond hij zijn jeugd. ‘Chasing Amy’ omschreef de moeilijkheden die hij had met zijn vriendinnetje. ‘Jay & Silent Bob Strike Back’ toont hoe zijn integriteit verpest wordt door de commercialiteit van Hollywood. ‘Dogma’ geeft Smiths persoonlijke worstelingen met zijn eigen geloofsovertuigingen weer.

‘Jersey Girl’ is een ode aan zijn vader, ‘Jersey Girl’ is een ode aan zijn kind. Smith verloor zijn vader voor de opnames en dat resulteerde in deze charmante film. De vraag hoeveel een vader moet opgeven voor zijn kind of eigenlijk hoe een kind het leven van een vader kan vullen, is de grote lijn van deze film. Omdat je weet dat Kevin Smith zijn leven verteld, voel je de liefde van het scherm spatten. Het is een film die eindelijk weer eens laat zien dat Smith wel degelijk een verdienstelijk regisseur is. Smith toont originaliteit binnen de perken van het clichématige. Hij geeft kleine verrassende wendingen in dialoog en plot. Net als we denken ‘dit heb ik al gezien’, komt er een kleine twist.

Smiths films zijn ook altijd een feest van herkenning. De films verwijzen naar elkaar door verhalen in de dialogen of dezelfde personages. Verder heeft hij een vaste schare aan acteurs die niet te beroerd zijn om voor een minirolletje op te komen draven. Ook in deze film zien we bijvoorbeeld weer Matt Damon die vier regels tekst heeft en natuurlijk zijn vaste leading man Ben Affleck. Ben Affleck is bijna net zo discutabel als Smith. Ook hij wordt gehaat en vereerd. Affleck is echter op zijn best in Smiths films Hij is charmant, vervelend, zielig, grappig en dat allemaal op het juiste moment. Smith weet als geen ander rollen te schrijven waarbij Affleck in de meest genante situaties terecht komt. En eigenlijk zijn dat zijn beste scènes. De scène waarin hij ondervraagt wordt door Liv Tyler over zijn liefde voor porno is hilarisch. Zelden zal je zo veel medelijden hebben met een personage die zo voor het blok wordt gezet, als met Ollie op dat moment.

Een openbaring in de film is de kleine Raquel Costa. Ze is een schitterend kind om naar te kijken maar weet ook in haar acteerwerk de kijker voor zich te winnen. Na 102 minuten naar dit kind gekeken te hebben wil je spontaan zelf in het kraambed springen. Natuurlijk zijn er de gebruikelijke bijrollen van de dames. Jennifer Lopez speelt Afflecks vrouw, maar veel scènes werden eruit geknipt. Geen slechte beslissing van Smith want de scènes tussen haar en Affleck zijn de minst interessante van de film. Op een hysterische zwangere huilbui van Lopez na dan. Liv Tyler krijgt een charmantere rol in de vorm van Maya. Ze is de verplichte love interest van Affleck, hoewel ze slechts een zoen delen. Ze is net als Affleck charmant en grappig. Haar rol is echter klein omdat de nadruk ligt bij de relatie tussen vader en dochter en zijn de liefdes slechts bijzaak.

‘Jersey Girl’ geeft je simpelweg een glimlach op je gezicht. Wie weet word je zelfs wel Smith fan.

Redactie Cinemagazine

Waardering: 3.5

Bioscooprelease: 9 september 2004