Jolt (2021)

Recensie Jolt CinemagazineRegie: Tanya Wexler | 91 minuten | actie, komedie | Acteurs: Kate Beckinsale, Jai Courtney, Stanley Tucci, Bobby Cannavale, Laverne Cox, Constantine Gregory, Ori Pfeffer, David Bradley, Susan Sarandon, Lewis Ian Bray, Nathan Cooper, Joseph Grogan, Sophie Sanderson, Steven Osborne, Tom Xander, Evan Sharp, Savvy Clement

‘Jolt’ vertelt het verhaal van Lindy, een vrouwelijke krachtpatser met een persoonlijkheidsprobleempje. Een moeilijke jeugd en verleden vol medische en sociale experimenten hebben haar boos- en gewelddadigheid aangewakkerd en gezorgd voor een diepgewortelde afkeer van onrecht. Lindy groeit op tot een bovengemiddeld sterke vrouw die werkt als uitsmijter in een nachtclub. Maar ze blijft kampen met hulkiaanse woede-uitbarstingen die geregeld opborrelen. Om deze manifestaties van blinde razernij onder controle te houden, draagt Lindy een speciaal elektrodenpak dat haar woedeaanvallen onderdrukt. Maar als een van haar weinige vrienden om het leven wordt gebracht, geeft Lindy haar moordlustige impulsen de vrije loop. Het doel: ultieme wraak.

‘Jolt’ is een film die uit verschillende cinematografische vaatjes tapt. Stevige knokpartijen, duizelingwekkende achtervolgingen, een stevige dosis humor, een paar buitenissige karakters en wat scènes die zo vrijpostig omspringen met natuurkundige wetten dat ze grenzen aan sciencefiction: deze elementen zitten er allemaal in en creëren tezamen een film vol adrenaline en knalharde actie die de kijker weinig ruimte laat om tussentijds even op adem te komen.

Kate Beckinsale, die haar kenmerkende donkere lokken in deze film heeft ingeruild voor een blonde coupe, is prima op haar plek in deze rolprent. In de Underworld-reeks heeft ze al meermaals laten zien dat ze zich prima staande houdt in actiefilms waar de (anti)heldin van dienst een stevig robbertje moet vechten. Hoewel de film zeker leuke en enerverende momenten heeft en Beckinsale een behoorlijke prestatie levert, valt ‘Jolt’ als geheel toch wat tegen. Een belangrijk probleem is dat de film tamelijk onevenwichtig is. Veel scènes lijken vrij willekeurig in de film te zijn gepropt, alsof iemand op het laatste moment nog met een idee aan is komen zetten dat de producers en regisseur er nog snel in verwerkt hebben.

Na een iets te lang intro met voice-over lijkt de film de goede richting op te gaan: er ontspint zich een leuke mix van actie en humor die best wel bekoort. Denk aan een luchtigere versie van stoere actievehikels als ‘John Wick’ of ‘Crank’. Na de aardige ouverture ontaardt de film helaas snel in een soms verwarrende janboel van nauwelijks uitgediepte personages, vluchtige onthullingen, ongeloofwaardige actiescènes (het wordt bijvoorbeeld nooit echt duidelijk of Lindy superkrachten bezit of gewoon gedreven wordt door een overdaad aan cortisol) en komisch bedoelde situaties die de lachspieren amper prikkelen. Op wat korte oplevingen na, slaat ‘Jolt’ uiteindelijk dood als bier in een slecht uitgespoeld glas.

‘Jolt’ begint als een beloftevolle actiefilm die zich onderscheidt van de berg aan middelmatige tot slechte producties binnen dit genre, maar weet dat niveau helaas niet vast te houden. Het einde lijkt te hinten naar een vervolg of prequel, maar het is de vraag of veel kijkers hier behoefte aan hebben na het bekijken van deze niet tenenkrommend slechte, maar ook verre van bijzondere productie.

Frank Heinen

Waardering: 2.5

VOD-release: 23 juli 2021 (Prime Video)