Joy (2007)

Regie: Joe Lawlor, Christine Molloy | 10 minuten | korte film | Acteurs: Sonia Saville, Annie Townsend, Charlene James, John Barnabas, Ife Barnes, Rose Blair, Amara Clarke Eunice Corcino, Susha Corcino, Laura Cutler, Tyquen Darby, Shaneequa Darby, Angelina Davis, Katie Edwards, Michael Ellis, Adam Fisher, Granvill Gianni, Barbera Jeffery, Tina Jennings, Mille Langton, Steve Langton, Michaela Lloyd, Musauvir Malik, Ibrahim Mohamed, Roisin McCarron, Graeme Moore, Andy Norton, Susan Nye, Andrew Nye, Lauri Nye, Heather Nye, Lauren Partridge, Nikita Patel, Terri Phillips, Omar Shaikin, Murray Sheran, Ryan Stanley, Neela Steele, Bethan Timmins, Abdulla Walimia, Shakeel Walimia, Sarah Richards, Shannon Robinson, Ricardo Robinson

Joy is de naam van een mooi Brits meisje van bijna achttien. Ze is populair, haalt goede cijfers op school en haar ouders en zij zijn dol op elkaar. Dat is wat de politieagente aan de kijker vertelt. Er is echter meer aan de hand. Joy is namelijk vermist. Ze is het laatst gezien terwijl ze de bossen die achter het park, waar de film is opgenomen, inging. Dankzij intensief speurwerk zijn enkele van Joys bezittingen gevonden, haar tas met inhoud en haar gele jas. Ondanks dat er geen directe aanwijzingen zijn voor Joy om weg te lopen, sluit de politie niet uit dat het meisje met voorbedachten rade verdwenen is.

De politieagente deelt de kijker mee dat er een reconstructie volgt, die tot doel heeft hen terug te laten denken aan de dag dat Joy verdween. Ze roept haar publiek op na te gaan of zij iets vreemds gezien of gehoord hebben. Het park was ten tijde van Joys verdwijning goed bezocht, er zijn dus veel getuigen. De reconstructie die volgt is een in één take opgenomen scène van de stand-in van Joy die door het park loopt. Eerst met haar vrienden, daarna alleen. De voice over van de politieagente vertelt dat het erg vaak gebeurt dat jonge mensen verdwijnen en dat het vaak voorkomt dat ze weer terugkomen. Over Joys wanhopige ouders zegt ze “The numbers are in their favour”, daarmee doelende op het feit dat er vaker niet dan wel een misdaad achter een verdwijning zit. De beelden van “Joy”, in slow motion wandelend door het in prachtige herfstkleuren getooide park, worden ondersteund door de mysterieuze muziek en de mijmeringen van de politieagente over de onverklaarbare verdwijning. De beelden en muziek brengen de kijker in een meditatieve sfeer waarin je aangezet wordt tot overpeinzingen.

De makers van ‘Joy’, Joe Lawlor en Christine Molloy, noemen zichzelf de Desperate Optimists, een benaming die ook in deze korte film, die met 9 minuten 42 precies in balans is, tot uiting komt. Denkt iedereen niet als eerste aan een misdrijf, bij een verdwijning van een jong meisje? De film werd opgenomen in Handsworth Park in Birmingham op 28 oktober 2007 en alleen de lokale inwoners zijn te zien, een van de handelsmerken van het creatieve duo. ‘Joy’ behaalde op het IFFR in 2008 de Prix UIP Rotterdam 2008 voor korte film en werd in het kader van Rotterdam en route uitgekozen als een van de korte films die in dit programma getoond worden. Een uitstekende keuze, want de intrigerende korte film verdient een breed publiek.

Monica Meijer

Waardering: 4

Speciale vertoning: IFFR 2008, IFFR-filmtournee Rotterdam en route