Joyeuses Pâques-Happy Easter (1984)
Regie: Georges Lautner | 98 minuten | komedie | Acteurs: Jean-Paul Belmondo, Sophie Marceau, Marie Laforêt, Rosy Varte, Michel Beaune, Marie-Christine Descouard, Gérard Hernandez, Elisabeth Kolhammar, Marc Lamole, Maurice Auzel, Laura Ballard, Charly Bertoni, Gérard Camp, Scarlet Maia de Castro, Francis Darmon, Muriel Dubrule, Maitena Galli, Charly Koubesserian, Françoise Leriche, Philippe Mareuil, Nancy Mooy, Laurent Natrella, Jean Panisse, Patrick Rocca, Olivier Rodier, Dominique Teboul
Vergeet Don Juan en Casanova, want hier is… Jean-Paul Belmondo! Als de ultieme ladykiller Stéphane Margelle weet hij werkelijk iedere vrouw om zijn vinger te winden. Wanneer hij maar kan geniet hij het gezelschap van steeds weer een andere vrouwelijke schoonheid en dat terwijl hij eigenlijk ‘keurig’ getrouwd is. Hoe lang zal dat nog goed gaan?!?
Niet lang dus… Wanneer zijn vrouw Sophie een weekend weg is, heeft Stéphane het rijk voor zich alleen en neemt hij de beeldschone, achttienjarige Julie mee naar huis. Als de kat van huis is… Zover komt het echter niet, want Sophie komt diezelfde avond onverwachts weer thuis en betrapt de twee samen. Er zit voor Stéphane niets anders op dan Julie te introduceren als zijn dochter.
Het is het begin van een redelijk vermakelijke komedie. In de eerste scène van ‘Joyeuses Pâques’ maken we kennis met Stéphane, die de vreemdste toeren uithaalt om zijn volgende, ‘belangrijke’ afspraak maar te kunnen halen. De toon is op een leuke wijze gezet. De keuze voor Jean-Paul Belmondo is geheel op zijn plaats. Allereerst is hij natuurlijk één van de meest roemrijke Franse komieken ooit. Daarnaast liet hij in de jaren 60 en 70 menig vrouwenhart sneller kloppen en was hij volgens insiders één van de meest begeerde vrijgezellen. Belmondo was niet altijd komiek. Halverwege de jaren 60 maakte hij de switch van arthouse naar de komische (actie-)films. Een verstandige keuze, zo lijkt het. Belmondo weet zijn publiek aardig te vermaken, voornamelijk met zijn sublieme gelaatsuitdrukkingen. Onverschilligheid en onschuld gaan hem goed af…
Zo ook in de scène waarin Stéphane en Julie zich tegenover Sophie een weg uit de moeilijkheden proberen te kletsen. De scène duurt een tiental geestige minuten. Vooral wanneer Stéphane voortdurend met een nieuwe uitvlucht aankomt en steeds verder in het web van leugens verstrikt dreigt te raken. Dreigt, want hij weet zichzelf steeds weer te bevrijden. En hoe? Hij weet Sophie zelfs te overtuigen en deze wil Julie graag nog een aantal dagen in huis houden om haar beter te leren kennen. En dat heeft nog vele humoristische situaties tot gevolg…
‘Joyeuses Pâques’ (‘Happy Easter’) is een aardige film, maar niet bijzonder en af en toe een tikje uitgekauwd. De film weet de kijker wel redelijk te entertainen en dat is grotendeels te danken aan het fijne trio Jean-Paul Belmondo, Sophie Marceau en Marie Laforêt. De humor die de komedie ons voorschotelt bestaat niet uit schuine moppen of onderbroekenlol. Verwacht dus vooral geen humor zoals we die kennen uit de, wat dat betreft, grote collectie simpele en slappe komedies van tegenwoordig. Naast wegpiraterij en een slapstickgevecht zijn het hoofdzakelijk de grappige situaties die in ‘Joyeuses Pâques’ moeten zorgen voor het nodige vertier. En dat is zo nu en dan ook best eens prettig om naar te kijken…
Arian Schouten
Waardering: 3
Bioscooprelease: 25 april 1984